Sponsorlu Bağlantılar
Peygamber Efendimizin İsimleri
Sual: Peygamber efendimizin çok isminin olduğunu duydum, bunlar nelerdir? (Manalarıyla beraber yazarsanız memnun olurum)
CEVAP
Muhammed aleyhisselam efendimizin 400 e yakın ismi Mevahib-i ledünniyye'de vardır Bunlardan bir kısmının manası alfabetik olarak kısaca şöyle:
Abdullah: Allah'ın kulu
Âbid: Kulluk eden, ibadet eden
Âdil: Adaletli, doğru, doğruluktan, haktan ayrılmayan
Ahmed: En çok övülmüş, sevilmiş
Ahsen: En güzel
Alî: Çok yüce
Âlim: Bilgin, bilen
Allâme: Çok bilgili
Âmil: İşleyici; iş ve hareket adamı
Aziz: Çok yüce, çok şerefli
Beşîr: Müjdeleyici
Burhan: Sağlam delil
Cebbâr: Kahredici, galip
Cevâd: Cömert
Ecved: En iyi, en cömert
Ekrem: En şerefli
Emin: Doğru ve güvenilir
Fadlullah: Allah'ın ihsanı, fazlı
Fâruk: Hakkı ve bâtılı ayıran
Fettâh: Yoldaki engelleri kaldıran
Gâlip: Hâkim ve üstün
Gani: Zengin
Habib: Sevgili, çok sevilen
Hâdî: Doğru yola götüren
Hâfiz: Muhafaza edici
Halîl: Dost
Halîm: Yumuşak huylu
Hâlis: Saf, temiz
Hâmid: Hamd edici, övücü
Hammâd: Çok hamd eden
Hanîf: Hakikate sımsıkı sarılan
Kamer: Ay
Kayyim: Görüp gözeten
Kerîm: Çok cömert, çok şerefli
Mâcid: Yüce ve şerefli
Mahmûd: Övülen
Mansûr: Zafere kavuşmuş
Masûm: Suçsuz, günahsız
Medenî: Şehirli, bilgili ve görgülü
Mehdî: Hidâyet eden, doğru yola ileten
Mekkî: Mekkeli
Merhûm: Rahmetle bezenmiş
Mes'ud: Mutlu
Metîn: Sağlam, özü ve sözü doğru, itimat edilir
Muallim: Öğretici
Muhammed: Yerde ve gökte çok övülen
Muktefâ: Peşinden gidilen
Muslih: Islah edici ve düzene koyucu
Mustafa: Çok arınmış
Mutî: Hakka itaat eden
Mu'tî: Veren, ihsan eden
Muzaffer: Zafer kazanan, üstün
Mübârek: Uğurlu, hayırlı, bereketli, feyzli
Müctebâ: Seçilmiş
Mükerrem: Şerefli, yüce, aziz, hürmet ve tâzime erişmiş
Müktefî: İktifâ eden
Münîr: Nurlandıran, aydınlatan
Mürsel: Elçilikle gönderilmiş
Mürtezâ: Beğenilmiş, seçilmiş
Müstakîm: Doğru yolda olan
Müşâvir: Kendisine danışılan
Nakî: Çok temiz
Nakîb: Halkın iyisi, kavmin en seçkini
Nâsih: Öğüt veren
Nâtık: Konuşan, nutuk veren
Nebî: Peygamber
Neciyyullah: Allah'ın sırdaşı
Necm: Yıldız
Nesîb: Asîl, temiz soydan gelen
Nezîr: Uyarıcı, korkutucu
Nimet: İyilik, dirlik ve mutluluk
Nûr: Işık, aydınlık
Râfi: Yükselten
Ragıb: Rağbet eden, isteyen
Rahîm: Müminleri çok seven, acıyan
Râzî: Kabul eden, hoşnut olan
Resûl: Elçi
Reşîd: Akıllı, olgun, iyi yola götürücü
Saîd: Mutlu
Sâbir: Sabreden, güçlüklere dayanan
Sadullah: Allah'ın mübarek kulu
Sâdık: Doğru olan, gerçekçi
Saffet: Arınmış, seçkin
Sâhib: Mâlik, arkadaş; sohbet edici
Sâlih: İyi ve güzel huylu
Selâm: Noksan ve ayıptan emin
Seyfullah: Allah'ın kılıcı
Seyyid: Efendi
Şâfi: Şefaat edici
Şâkir: Şükredici
Şems: Güneş
Tâhâ: Kur'an-ı kerimdeki rümuz ismi
Tâhir: Çok temiz
Takî: Haramlardan kaçınan
Tayyib: Helâl, temiz, güzel, hoş
Vâfi: Sözünde duran, sözünün eri
Vâiz: Nasihat eden
Vâsıl: Kulu Rabbine ulaştıran
Velî: Veli, sahip, dost
Yasîn: Gerçek insan, insan-ı kâmil
Zâhid: Masivadan yüz çeviren
Zâkir: Allah'ı çok anan
Zeki: Temiz, akıllı
Resulullahın has ismi
Sual: Kur'an-ı kerimde, Muhammed ismi geçen âyetlerin mealleri nasıldır?
CEVAP
Muhammed [aleyhisselam] ism-i şerifinin geçtiği ayet-i kerimelerin mealleri şöyledir:
(Muhammed [aleyhisselam] ancak bir resuldür Ondan önce birçok resuller gelip geçmiştir Şimdi o ölür veya öldürülürse, siz ardınıza dönecek misiniz [dininizi bırakıp savaştan kaçacak mısınız]? Böyle yapan, elbette Allah'a bir zarar veremez; fakat şükredip sabredenlere, Allah elbette mükâfat verecektir) [Al-i İmran 144]
(Muhammed [aleyhisselam, kendi sulbünden olmayan] erkeklerinizden hiç birinin babası değildir; o, Allah'ın Resulü ve nebilerin sonuncusudur) [Ahzab suresi 40]
(İman edip salih amel işleyenlerin ve Rableri tarafından bir gerçek olarak Muhammed [aleyhisselama] indirilen kitaba inananların kötülüklerini Allah örter ve durumlarını düzeltir) [Muhammed 2]
(Muhammed [aleyhisselam] Allah'ın elçisidir Onunla birlikte olanlar [Eshab-ı kiram], kâfirlere karşı çetin [ve metin], kendi aralarında merhametlidir Onları rükû ve secde halinde [namaz kıldıklarını], Allahın fazlını ve rızasını kazanmaya çalıştıklarını görürsün Yüzlerinde secdelerin izinden nişanları vardır [yüzleri nurludur] Bu, onların Tevrat'taki vasıflarıdır İncil'deki vasıfları da şöyledir: Onlar [Eshab-ı kiram], filizlenmiş, gittikçe onu kuvvetlendirerek kalınlaşmış, gövdesi üzerine dikilmiş, ekicilerin hoşuna giden ekine benzerler Allahü teâlâ, böylece onları [Eshab-ı kiramı] çoğaltıp güçlendirmekle, kâfirleri öfkelendirdi İman edip salih amel işleyenleri mağfiret edip, onlara [Eshab-ı kirama] büyük ecir vereceğini vaat etti) [Fetih 29]
İslam âlimleri buyuruyor ki:
Kur'an-ı kerimi okurken, Peygamber efendimizin ismi geçince, hemen o mübarek ismi sevgiyle, saygıyla öpen Müslüman, çok nimete kavuşur
Dua kahramanı
Sual: (Allah için, sahi, fakih, tanrı; Peygamberimiz için, "Dua kahramanı, namazcı, oruç yiğidi" gibi sözler söylemenin mahzuru olmadığını düşünüyorum) denebilir mi?
CEVAP
Allahü teâlânın isimleri (Tevkîfî)dir Yani, İslamiyet'te bildirilen isimleri söylemek caiz olup, bunlardan başkasını söylemek caiz değildirNe kadar kâmil, güzel isim olsa da, söylenmez (Cevâd) denir Çünkü İslamiyet, Cevâd demektedir Fakat yine cömert manasında olan, (Sahî) ismi söylenemez Çünkü İslamiyet, Ona sahî dememiştir (Mektubat-ı Rabbani 2/67)
Allahü teâlâya âlim denir; fakat âlim demek olan fakih denmez Çünkü İslamiyet, Allahü teâlâya fakih dememiştir (S Ebediyye)
Bunun gibi, Allah ismi yerine, tanrı demek caiz değildir; çünkü tanrı, ilah, mabut demektir Mesela, Hintlilerin tanrıları inektir, denilmektedir (Birdir Allah, Ondan başka tanrı yok) denilebilir Başka dillerdeki Dieu, Gott ve God kelimeleri de, ilah, mabut manasına kullanılabilir Allah ismi yerine kullanılamaz
Resulullaha verilecek unvanları da, dinimiz bildirmiştir İnsanlar kendi kafasına göre unvan veremez Herkes kafasına göre övgü yapamaz Dua kahramanı, namazcı, oruç yiğidi gibi tabirler de uygun olmaz
(Düşünüyorum) sözü de çok yanlıştır Bizim sözümüz dinde senet midir de, bizim düşüncemiz bir işe yarasın? Dinde, dört delilin haricindekilerin hiç önemi yoktur O öyle düşünüyorsa, bir başkası da başka türlü düşünür O zaman, düşünce yığını olur, ortada din kalmaz Onun için muteber din âlimlerinin kitaplarından alınmayan yazılara itibar etmemelidir!
Sual: Peygamber efendimizin çok isminin olduğunu duydum, bunlar nelerdir? (Manalarıyla beraber yazarsanız memnun olurum)
CEVAP
Muhammed aleyhisselam efendimizin 400 e yakın ismi Mevahib-i ledünniyye'de vardır Bunlardan bir kısmının manası alfabetik olarak kısaca şöyle:
Abdullah: Allah'ın kulu
Âbid: Kulluk eden, ibadet eden
Âdil: Adaletli, doğru, doğruluktan, haktan ayrılmayan
Ahmed: En çok övülmüş, sevilmiş
Ahsen: En güzel
Alî: Çok yüce
Âlim: Bilgin, bilen
Allâme: Çok bilgili
Âmil: İşleyici; iş ve hareket adamı
Aziz: Çok yüce, çok şerefli
Beşîr: Müjdeleyici
Burhan: Sağlam delil
Cebbâr: Kahredici, galip
Cevâd: Cömert
Ecved: En iyi, en cömert
Ekrem: En şerefli
Emin: Doğru ve güvenilir
Fadlullah: Allah'ın ihsanı, fazlı
Fâruk: Hakkı ve bâtılı ayıran
Fettâh: Yoldaki engelleri kaldıran
Gâlip: Hâkim ve üstün
Gani: Zengin
Habib: Sevgili, çok sevilen
Hâdî: Doğru yola götüren
Hâfiz: Muhafaza edici
Halîl: Dost
Halîm: Yumuşak huylu
Hâlis: Saf, temiz
Hâmid: Hamd edici, övücü
Hammâd: Çok hamd eden
Hanîf: Hakikate sımsıkı sarılan
Kamer: Ay
Kayyim: Görüp gözeten
Kerîm: Çok cömert, çok şerefli
Mâcid: Yüce ve şerefli
Mahmûd: Övülen
Mansûr: Zafere kavuşmuş
Masûm: Suçsuz, günahsız
Medenî: Şehirli, bilgili ve görgülü
Mehdî: Hidâyet eden, doğru yola ileten
Mekkî: Mekkeli
Merhûm: Rahmetle bezenmiş
Mes'ud: Mutlu
Metîn: Sağlam, özü ve sözü doğru, itimat edilir
Muallim: Öğretici
Muhammed: Yerde ve gökte çok övülen
Muktefâ: Peşinden gidilen
Muslih: Islah edici ve düzene koyucu
Mustafa: Çok arınmış
Mutî: Hakka itaat eden
Mu'tî: Veren, ihsan eden
Muzaffer: Zafer kazanan, üstün
Mübârek: Uğurlu, hayırlı, bereketli, feyzli
Müctebâ: Seçilmiş
Mükerrem: Şerefli, yüce, aziz, hürmet ve tâzime erişmiş
Müktefî: İktifâ eden
Münîr: Nurlandıran, aydınlatan
Mürsel: Elçilikle gönderilmiş
Mürtezâ: Beğenilmiş, seçilmiş
Müstakîm: Doğru yolda olan
Müşâvir: Kendisine danışılan
Nakî: Çok temiz
Nakîb: Halkın iyisi, kavmin en seçkini
Nâsih: Öğüt veren
Nâtık: Konuşan, nutuk veren
Nebî: Peygamber
Neciyyullah: Allah'ın sırdaşı
Necm: Yıldız
Nesîb: Asîl, temiz soydan gelen
Nezîr: Uyarıcı, korkutucu
Nimet: İyilik, dirlik ve mutluluk
Nûr: Işık, aydınlık
Râfi: Yükselten
Ragıb: Rağbet eden, isteyen
Rahîm: Müminleri çok seven, acıyan
Râzî: Kabul eden, hoşnut olan
Resûl: Elçi
Reşîd: Akıllı, olgun, iyi yola götürücü
Saîd: Mutlu
Sâbir: Sabreden, güçlüklere dayanan
Sadullah: Allah'ın mübarek kulu
Sâdık: Doğru olan, gerçekçi
Saffet: Arınmış, seçkin
Sâhib: Mâlik, arkadaş; sohbet edici
Sâlih: İyi ve güzel huylu
Selâm: Noksan ve ayıptan emin
Seyfullah: Allah'ın kılıcı
Seyyid: Efendi
Şâfi: Şefaat edici
Şâkir: Şükredici
Şems: Güneş
Tâhâ: Kur'an-ı kerimdeki rümuz ismi
Tâhir: Çok temiz
Takî: Haramlardan kaçınan
Tayyib: Helâl, temiz, güzel, hoş
Vâfi: Sözünde duran, sözünün eri
Vâiz: Nasihat eden
Vâsıl: Kulu Rabbine ulaştıran
Velî: Veli, sahip, dost
Yasîn: Gerçek insan, insan-ı kâmil
Zâhid: Masivadan yüz çeviren
Zâkir: Allah'ı çok anan
Zeki: Temiz, akıllı
Resulullahın has ismi
Sual: Kur'an-ı kerimde, Muhammed ismi geçen âyetlerin mealleri nasıldır?
CEVAP
Muhammed [aleyhisselam] ism-i şerifinin geçtiği ayet-i kerimelerin mealleri şöyledir:
(Muhammed [aleyhisselam] ancak bir resuldür Ondan önce birçok resuller gelip geçmiştir Şimdi o ölür veya öldürülürse, siz ardınıza dönecek misiniz [dininizi bırakıp savaştan kaçacak mısınız]? Böyle yapan, elbette Allah'a bir zarar veremez; fakat şükredip sabredenlere, Allah elbette mükâfat verecektir) [Al-i İmran 144]
(Muhammed [aleyhisselam, kendi sulbünden olmayan] erkeklerinizden hiç birinin babası değildir; o, Allah'ın Resulü ve nebilerin sonuncusudur) [Ahzab suresi 40]
(İman edip salih amel işleyenlerin ve Rableri tarafından bir gerçek olarak Muhammed [aleyhisselama] indirilen kitaba inananların kötülüklerini Allah örter ve durumlarını düzeltir) [Muhammed 2]
(Muhammed [aleyhisselam] Allah'ın elçisidir Onunla birlikte olanlar [Eshab-ı kiram], kâfirlere karşı çetin [ve metin], kendi aralarında merhametlidir Onları rükû ve secde halinde [namaz kıldıklarını], Allahın fazlını ve rızasını kazanmaya çalıştıklarını görürsün Yüzlerinde secdelerin izinden nişanları vardır [yüzleri nurludur] Bu, onların Tevrat'taki vasıflarıdır İncil'deki vasıfları da şöyledir: Onlar [Eshab-ı kiram], filizlenmiş, gittikçe onu kuvvetlendirerek kalınlaşmış, gövdesi üzerine dikilmiş, ekicilerin hoşuna giden ekine benzerler Allahü teâlâ, böylece onları [Eshab-ı kiramı] çoğaltıp güçlendirmekle, kâfirleri öfkelendirdi İman edip salih amel işleyenleri mağfiret edip, onlara [Eshab-ı kirama] büyük ecir vereceğini vaat etti) [Fetih 29]
İslam âlimleri buyuruyor ki:
Kur'an-ı kerimi okurken, Peygamber efendimizin ismi geçince, hemen o mübarek ismi sevgiyle, saygıyla öpen Müslüman, çok nimete kavuşur
Dua kahramanı
Sual: (Allah için, sahi, fakih, tanrı; Peygamberimiz için, "Dua kahramanı, namazcı, oruç yiğidi" gibi sözler söylemenin mahzuru olmadığını düşünüyorum) denebilir mi?
CEVAP
Allahü teâlânın isimleri (Tevkîfî)dir Yani, İslamiyet'te bildirilen isimleri söylemek caiz olup, bunlardan başkasını söylemek caiz değildirNe kadar kâmil, güzel isim olsa da, söylenmez (Cevâd) denir Çünkü İslamiyet, Cevâd demektedir Fakat yine cömert manasında olan, (Sahî) ismi söylenemez Çünkü İslamiyet, Ona sahî dememiştir (Mektubat-ı Rabbani 2/67)
Allahü teâlâya âlim denir; fakat âlim demek olan fakih denmez Çünkü İslamiyet, Allahü teâlâya fakih dememiştir (S Ebediyye)
Bunun gibi, Allah ismi yerine, tanrı demek caiz değildir; çünkü tanrı, ilah, mabut demektir Mesela, Hintlilerin tanrıları inektir, denilmektedir (Birdir Allah, Ondan başka tanrı yok) denilebilir Başka dillerdeki Dieu, Gott ve God kelimeleri de, ilah, mabut manasına kullanılabilir Allah ismi yerine kullanılamaz
Resulullaha verilecek unvanları da, dinimiz bildirmiştir İnsanlar kendi kafasına göre unvan veremez Herkes kafasına göre övgü yapamaz Dua kahramanı, namazcı, oruç yiğidi gibi tabirler de uygun olmaz
(Düşünüyorum) sözü de çok yanlıştır Bizim sözümüz dinde senet midir de, bizim düşüncemiz bir işe yarasın? Dinde, dört delilin haricindekilerin hiç önemi yoktur O öyle düşünüyorsa, bir başkası da başka türlü düşünür O zaman, düşünce yığını olur, ortada din kalmaz Onun için muteber din âlimlerinin kitaplarından alınmayan yazılara itibar etmemelidir!
Son düzenleyen: Moderatör:
