Sponsorlu Bağlantılar
Nevşehirin halk oyunu kıyafetleri
Nevşehire özgü kıyafetler
Toplumsal Yapının çeşitliliği ve bunlar arasındaki etkileşim, giyim-kuşam özelliklerine de yansımıştır. Kozaklı, Hacıbektaş yörelerinde Türkmen giysileri ağırlık taşırken, Avanos, Ürgüp dolaylarında keten dokumalar yaygındır. Ayrıca Bektaşilik ve medreselerin etkisiyle “Derviş giyimi” ortaya çıkmıştır. Cumhuriyet sonrasında erkek giyim-kuşamının özgün nitelikleri büyük ölçüde ortadan kalkmıştır. Dar çevrede sınırlı yaşam sürdüren kadınların giyiminde ise geleneksel özellikler korunmaktadır. Kadın giyiminin önemli öğesi “Dimi” denen şalvardır. Genel olarak, sık dokunmuş pamuklu bezlere “Dimi” adı verilirken, Nevşehir’de keten, pazen, kimi zaman basmadan dikilen şalvarlara da “Dimi” denmektedir.Kırsal kesim ve kentlerde de yaygın olarak giyilmektedir. Üstte üçetek, kol ağızları dar, öbür bölümleri geniş bir entari giyilir. Kimi zaman etekler dimi’nin içine sokulur. Kimi zaman dimi altta kalır. Her iki durumda da bele bez kuşak sarılır. Dışarıda entari üstüne kısa ve dar kollu, hırkayı andıran bir palto giyilir. Bununda üstüne bez kuşak sarılır.
Yörede görülen iki başlık biçiminin en yaygını ”kefiye” dir, omuzdan aşırılarak bele dek örtülür. Kefiyenin arkasının öne toplanarak yüzü kapatacak biçimde bağlanışına da rastlanmaktadır. Ürgüp yöresinde peştamal biçimi baş örtülerine de “silgi” denmektedir.
Kimi köylerde ise fes ve işlemeli yemeniden başörtüsü kullanılmaktadır.Yemeni ve kundura en yaygın ayakkabılardır.
Günümüz kadın giyimi, çağdaş unsurun yanında geleneksel unsurları da sürdürmektedir. Şehir merkezlerinde. Baş bağlaması olarak ”baş örtüsü” yaygınlık kazanmıştır. “Üç etek” olarak bilinen entari artık giyilmektedir. Bunun yerine gömlek, kazak gibi giysiler almıştır. Bele bağlanan bez kuşakta artık kullanılmamaktadır. Ayak giyiminde de değişiklikler olmuş yemeni yerine günümüzde modern deri ayakkabılar almıştır.
Erkek giyiminde ise önceleri şalvarı andıran giysilere rastlanmaktadır. Bunlar dimiye göre daha dar ve pantolon biçimindedir. Paçalar ve bel lastiklidir. Genellikle siyah kumaştan dikilir. Avanos, Ürgüp yöresinde ise haki-yeşil renk egemendir. İç gömleği, mintan, cepken ve kolsuz yelekle bütünleşen yörenin geleneksel giyiminde, yakasız uzun kollu mintanlar ve renkli ibrişim yada sırma ile işlenmiş çuha cepkenler özgündür.Bele bez kuşak sarılır.
Yemeniler genellikle açık renklidir. Arkası başlık olarak giyilir. Yaşlılar arasında mest-lastik yaygındır. Cumhuriyet sonrasında kasket yaygınlaşmıştır. Hacıbektaş yöresinde fes üzerine parlak renkli kumaşlar bağlanmaktaydı. Günümüzde Bölge erkek giyiminde pantolon, ceket ve gömlek geleneksel giysilerin yerini almıştır. Buna paralel olarak ayağa da ulusal model ayakkabılar giyilmektedir.
Nevşehire özgü kıyafetler
Toplumsal Yapının çeşitliliği ve bunlar arasındaki etkileşim, giyim-kuşam özelliklerine de yansımıştır. Kozaklı, Hacıbektaş yörelerinde Türkmen giysileri ağırlık taşırken, Avanos, Ürgüp dolaylarında keten dokumalar yaygındır. Ayrıca Bektaşilik ve medreselerin etkisiyle “Derviş giyimi” ortaya çıkmıştır. Cumhuriyet sonrasında erkek giyim-kuşamının özgün nitelikleri büyük ölçüde ortadan kalkmıştır. Dar çevrede sınırlı yaşam sürdüren kadınların giyiminde ise geleneksel özellikler korunmaktadır. Kadın giyiminin önemli öğesi “Dimi” denen şalvardır. Genel olarak, sık dokunmuş pamuklu bezlere “Dimi” adı verilirken, Nevşehir’de keten, pazen, kimi zaman basmadan dikilen şalvarlara da “Dimi” denmektedir.Kırsal kesim ve kentlerde de yaygın olarak giyilmektedir. Üstte üçetek, kol ağızları dar, öbür bölümleri geniş bir entari giyilir. Kimi zaman etekler dimi’nin içine sokulur. Kimi zaman dimi altta kalır. Her iki durumda da bele bez kuşak sarılır. Dışarıda entari üstüne kısa ve dar kollu, hırkayı andıran bir palto giyilir. Bununda üstüne bez kuşak sarılır.
Yörede görülen iki başlık biçiminin en yaygını ”kefiye” dir, omuzdan aşırılarak bele dek örtülür. Kefiyenin arkasının öne toplanarak yüzü kapatacak biçimde bağlanışına da rastlanmaktadır. Ürgüp yöresinde peştamal biçimi baş örtülerine de “silgi” denmektedir.
Kimi köylerde ise fes ve işlemeli yemeniden başörtüsü kullanılmaktadır.Yemeni ve kundura en yaygın ayakkabılardır.
Günümüz kadın giyimi, çağdaş unsurun yanında geleneksel unsurları da sürdürmektedir. Şehir merkezlerinde. Baş bağlaması olarak ”baş örtüsü” yaygınlık kazanmıştır. “Üç etek” olarak bilinen entari artık giyilmektedir. Bunun yerine gömlek, kazak gibi giysiler almıştır. Bele bağlanan bez kuşakta artık kullanılmamaktadır. Ayak giyiminde de değişiklikler olmuş yemeni yerine günümüzde modern deri ayakkabılar almıştır.
Erkek giyiminde ise önceleri şalvarı andıran giysilere rastlanmaktadır. Bunlar dimiye göre daha dar ve pantolon biçimindedir. Paçalar ve bel lastiklidir. Genellikle siyah kumaştan dikilir. Avanos, Ürgüp yöresinde ise haki-yeşil renk egemendir. İç gömleği, mintan, cepken ve kolsuz yelekle bütünleşen yörenin geleneksel giyiminde, yakasız uzun kollu mintanlar ve renkli ibrişim yada sırma ile işlenmiş çuha cepkenler özgündür.Bele bez kuşak sarılır.
Yemeniler genellikle açık renklidir. Arkası başlık olarak giyilir. Yaşlılar arasında mest-lastik yaygındır. Cumhuriyet sonrasında kasket yaygınlaşmıştır. Hacıbektaş yöresinde fes üzerine parlak renkli kumaşlar bağlanmaktaydı. Günümüzde Bölge erkek giyiminde pantolon, ceket ve gömlek geleneksel giysilerin yerini almıştır. Buna paralel olarak ayağa da ulusal model ayakkabılar giyilmektedir.