Sponsorlu Bağlantılar
Bir varmış, bir yokmuş; hayvanların mutlu yaşadığı bir ülke
varmış. Bu ülkede ceylan, kaplumbağa, karga ve fare bir arada güzel güzel
yaşıyormuş. Yurtları uzak, çok uzak bir yerdeymiş. Mutlulukları da bu yüzdenmiş.
Bir gün ceylan çayırda oynuyormuş, halinden çok mutluymuş.
Ancak birdenbire insanoğlunun en iyi dostu olarak bilinen bir köpek çıkmış
ortaya . Tabii arkasındanda bir insan gelmiş . Köpek ve adam geyiğin peşinden
koşmaya başlamış.Ceylan kaçmış onlar kovalamışlar.
Bu sırada evde yemek zamanıymış. Sofrayı hazırlayan fare
bakmış arkadaşlarından biri eksik. Arkadaşlarına dönerek :
-Neden ,demiş hep dörtken bu gün üçüz? Ceylan arkadaşımız bizi unuttu mu
dersiniz?
-Unutmaz, demiş kaplumbağa. Mutlaka başı dertte olmalı. Ne olurdu karga gibi
kanatlarım olsaydı, uçar dolanırdım çayırları. Ya ceylanın yardımımıza ihtiyacı
varsa, ne olduğunu bilmeden onu yargılamak doğru olmaz.
Karga hak vermiş kaplumbağaya. Kanatlarını çırpıp havalanmış
ve ceylanı aramaya başlamış. Birde ne görsün, ceylan ormanda bir tuzağa düşmemiş
mi? Ağlardan kurtulmak için çırpınıp duruyor. Karga hemen dostlarına haber
vermiş. Üçü düşünüp bir sonuca varmışlar. Biri evi bekliyecek, diğer ikisi
ceylanı kurtarmaya gidecekmiş. Tabiki evde kaplumbağa kalmış. Fare ile karga
fırlayıp gitmiş. Kaplumbağa kalmış kalmasına ama, aklı hep dostlarındaymış.
Sonunda oda çıkmış yola. Bir süre sonra fare ile karga ceylanın yanına gelmiş.
Fare ağları kemirmiş. Sonra hepsi oradan ayrılmış.
Avcı oraya gelip ağları parçalanmış, tuzağıda bomboş görünce
küplere binmiş.
Öfke ile etrafa bakınmış o sıra kaplumbağayı görmüş. Onu çantasına koymuş.
-Ceylan bir başka güne kalsın. Biz bu akşam kaplumbağa ile yetinelim.
Karga olup bitenleri yukarıdan görmüş. Hemen uçarak olanları ceylana ve fare
anlatmış. Üçü hemen bir araya gelip dostlarını nasıl kurtaracaklarını düşünmeye
başlamışlar. Sonunda bir yol bulmuşlar. Ceylan, avcının önüne çıkıp kendini
göstermiş. Ceylanı karşısında gören avcı hemen onun peşine düşmüş. Avcı
kovalıyor, ceylan koşuyormuş. Sonunda avcı yorulup sırtındaki çantayı yere
atmış. Farede bunu bekliyormuş. Hemen koşup, çantayı kemirmiş ve dostunu
kurtarmış.
Onlar ermiş muradına, avcı boş dönmüş evine.
varmış. Bu ülkede ceylan, kaplumbağa, karga ve fare bir arada güzel güzel
yaşıyormuş. Yurtları uzak, çok uzak bir yerdeymiş. Mutlulukları da bu yüzdenmiş.
Bir gün ceylan çayırda oynuyormuş, halinden çok mutluymuş.
Ancak birdenbire insanoğlunun en iyi dostu olarak bilinen bir köpek çıkmış
ortaya . Tabii arkasındanda bir insan gelmiş . Köpek ve adam geyiğin peşinden
koşmaya başlamış.Ceylan kaçmış onlar kovalamışlar.
Bu sırada evde yemek zamanıymış. Sofrayı hazırlayan fare
bakmış arkadaşlarından biri eksik. Arkadaşlarına dönerek :
-Neden ,demiş hep dörtken bu gün üçüz? Ceylan arkadaşımız bizi unuttu mu
dersiniz?
-Unutmaz, demiş kaplumbağa. Mutlaka başı dertte olmalı. Ne olurdu karga gibi
kanatlarım olsaydı, uçar dolanırdım çayırları. Ya ceylanın yardımımıza ihtiyacı
varsa, ne olduğunu bilmeden onu yargılamak doğru olmaz.
Karga hak vermiş kaplumbağaya. Kanatlarını çırpıp havalanmış
ve ceylanı aramaya başlamış. Birde ne görsün, ceylan ormanda bir tuzağa düşmemiş
mi? Ağlardan kurtulmak için çırpınıp duruyor. Karga hemen dostlarına haber
vermiş. Üçü düşünüp bir sonuca varmışlar. Biri evi bekliyecek, diğer ikisi
ceylanı kurtarmaya gidecekmiş. Tabiki evde kaplumbağa kalmış. Fare ile karga
fırlayıp gitmiş. Kaplumbağa kalmış kalmasına ama, aklı hep dostlarındaymış.
Sonunda oda çıkmış yola. Bir süre sonra fare ile karga ceylanın yanına gelmiş.
Fare ağları kemirmiş. Sonra hepsi oradan ayrılmış.
Avcı oraya gelip ağları parçalanmış, tuzağıda bomboş görünce
küplere binmiş.
Öfke ile etrafa bakınmış o sıra kaplumbağayı görmüş. Onu çantasına koymuş.
-Ceylan bir başka güne kalsın. Biz bu akşam kaplumbağa ile yetinelim.
Karga olup bitenleri yukarıdan görmüş. Hemen uçarak olanları ceylana ve fare
anlatmış. Üçü hemen bir araya gelip dostlarını nasıl kurtaracaklarını düşünmeye
başlamışlar. Sonunda bir yol bulmuşlar. Ceylan, avcının önüne çıkıp kendini
göstermiş. Ceylanı karşısında gören avcı hemen onun peşine düşmüş. Avcı
kovalıyor, ceylan koşuyormuş. Sonunda avcı yorulup sırtındaki çantayı yere
atmış. Farede bunu bekliyormuş. Hemen koşup, çantayı kemirmiş ve dostunu
kurtarmış.
Onlar ermiş muradına, avcı boş dönmüş evine.