Sponsorlu Bağlantılar
İlçe, kara ikliminin ılık bir özelliğini taşır. Özellikle Fırat Irmağı üzerine Keban ve Karakaya Barajları yapıldıktan sonra iklimde büyük ölçüde ılımanlaşma görülmüştür. İlçe Merkezinin yanı başında bulunan ovada Keban Baraj kıyısında bulunan köylerde kış mevsimi oldukça ılık geçmektedir. Kar yağışı pek etkili değildir.
İlçenin ekonomisi tarım ve hayvancılığa dayalıdır. Yetiştirilen başlıca tarımsal ürünler, buğday, arpa, nohut, susam, şeker pancarı, yem bitkileri, pamuktur. Ayrıca sebze ve meyvecilik de yapılmaktadır. İlçede büyük ve küçükbaş hayvancılık yaygın olarak yapılmaktadır. Son yıllarda arıcılık hızla yayılmış ve gelişmiştir. Bununla birlikte tavukçuluk da yapılmaktadır.
Kovancılar yeni kurulmuş bir yerleşim olup, 1934 yılında Romanya ile Türkiye arasında yapılan mübadele anlaşması çerçevesinde orada bulunan Türklerden 300 hanelik bir grup, Elazığ’a nakledilmiştir. 1941 yılından sonra Bulgaristan’dan da buraya göçmenler getirilmiştir. Gelen göçmenler için çevre köylerin halkının desteği ile Kovancılar Ovasının batı kısmında evler yapılarak, oraya yerleştirilmişlerdir. Bu göçmenlerin Romanya’daki köylerinin ismi burada yeni kurulan yerleşime verilmiştir. Zamanla gelişen Kovancılar, 1988 tarihinde Elazığ’a bağlı ilçe konumuna getirilmiştir.
Kovancılar’ın çevresinde, Ekinözü Köyü yakınında bir kilise ile şato görünümlü bir ev bulunmaktadır. Bu evin kilise keşişlerinin eğitim yeri olarak kullanıldığı söylenmektedir. Buradaki kilisenin yanında bir çeşme ve iki havuz bulunmaktadır. Ayrıca yörede Çakırkaş Kilisesi olarak bilinen bir Ermeni Kilisesi ile Mezarlığı bulunmaktadır.
Şenova Köyü’ndeki iki çınar ağacı anıt ağaç olarak tescil edilmiş, çevresi mesire yeri olarak kullanılmaktadır. Çakırkaş beldesi Homat Mahallesi’ndeki çeşmenin suyu yakınındaki dağdan taş kanallarla getirilmiştir. Bu çeşmenin etrafında çamaşırhane ve hamam kalıntıları bulunmaktadır. Kovancılar’ın Payamlı Köyü’nde çıkan, böbrek hastalığına yararlı olan bir su kaynağı vardır.
