Sponsorlu Bağlantılar
iki yüzlü insanlar - iki yüzlü insan - sahte dostluklar - çok kişilikli insanlar
Hayat insana bazen çok kötü davranıyor. Hayatın kendisiyle mi alakalı yoksa hayatın içindeki insanlarla mı alakalı olduğu bir tartışma konusu. Aslında hayatın bir suçu yok içindeki insanların yüzünden hayatın anlamı yitiyor, hayat kötü sanılıyor. İnsanlar yaratılışları itibariyle zaman zaman çok değişik kişiliklere bürünüyorlar.
Bu yüzden insanları anlamak ve tanımak çok zordur. Bir bakmışsın çok iyi tanıdığını sandığın sevdiğin, güvendiğin kişi bambaşka biri oluvermiş.
Mesela hep duyduğumuz "iki yüzlü biri" ifadesi bence bu zamanın insanları için yetersiz kalıyor.Aslında "binbir yüzlü" dense daha iyi olur. Şimdiki zamanın koşullarını ve binbir yüzlü insanlarını gördüğümde "iki yüzlü" insanlara bile şükür ediyorum.
Yukarıdaki resimdeki kızın yüzüne baktığımızda ne kadarda güzel bir kız deriz. Saf, masum diye düşünürüz.İçindeki diğer kişiliğini bilemeyiz.
Bir zaman sonra o kızı tanıdığımızda eğer bize diğer yüzünü gösterirse şaşırıp kalırız ve derizki " benim masum, saf, güzel dediğim kişi bu mu?". İşte o an o insanın bilinmeyen yüzü karşısında kendini suçlarsın onu iyi tanımadın diye.
Oysa sen ne yapabilirsinki kendini suçlaman boşuna. Hele birde ailenden çok sevdiğin, herşeyini paylaştığın, canından kanından biri oldu mu bu çok kişilikli şahıs o zaman kendini dahada üzersin hep düşünürsün "neden?" diye.Düşünün mesela çocukluğunuz, yetişkinliğiniz birlikte geçmiş hayatınızın çoğunu birlikte paylaşmışsınız; gün olmuş birlikte ağlamış, gün olmuş birlikte gülmüşsünüz.
Siz onun size ihtiyacı olduğu anda hep onun yanında olmuşsunuz ve kendi kendinize sevinmişsiniz böyle bir kişiyle bir arada olduğunuz için.Sonra işler birden değişmiş sizin onun desteğine, ilgisine ihtiyacınız olmuş işte o anda dost bildiğiniz kişinin gerçek yüzü ortaya çıkmış.Söylenmeyen sözler söylenmiş ve yapılmayan davranışlar yapılmış öyle bir içinizi acıtmışki geçen onca güne lanet etmişsiniz.
Hep kendinizi sorgulamışsınız sizden mi yoksa ondan mı kaynaklanıyor diye.
Onu, yaptıklarınızı, kendi iyi niyetinizi düşündükçe her gün biraz daha biraz daha kendinizi yiyip bitirmişsiniz.Ama yinede onun bunca yaptıklarından sonra ona kin tutmamışsınız.
Sizde onun gibi davranarak onun seviyesine düşmemişsiniz.Siz kişilik değiştirmeden eskisi gibi kalıp bir gün onun hatasını anlayacağını düşünerek size geri döneceğini beklemişsiniz.
İşte gerçek insan ve tek kişilik bu.Saflık, masumiyet, nezaket, kendin gibi olmak bu.
Herkes böyle olursa dünyada çok kişilikli insanlar, küslükler, düşmanlıklar, suistimaller, bencillikler hiç kalmayacaktır.
Lütfen ya olduğunuz gibi görünün yada göründüğünüz gibi olun.Öyle iki yüzlü olmayın resimdeki gibi.İnsanları kandırmayın.Unutmayın başkasını kandıran aslında kendini kandırır.
Daha güzel bir geleceğe.Candymce
alıntı
Hayat insana bazen çok kötü davranıyor. Hayatın kendisiyle mi alakalı yoksa hayatın içindeki insanlarla mı alakalı olduğu bir tartışma konusu. Aslında hayatın bir suçu yok içindeki insanların yüzünden hayatın anlamı yitiyor, hayat kötü sanılıyor. İnsanlar yaratılışları itibariyle zaman zaman çok değişik kişiliklere bürünüyorlar.
Bu yüzden insanları anlamak ve tanımak çok zordur. Bir bakmışsın çok iyi tanıdığını sandığın sevdiğin, güvendiğin kişi bambaşka biri oluvermiş.
Mesela hep duyduğumuz "iki yüzlü biri" ifadesi bence bu zamanın insanları için yetersiz kalıyor.Aslında "binbir yüzlü" dense daha iyi olur. Şimdiki zamanın koşullarını ve binbir yüzlü insanlarını gördüğümde "iki yüzlü" insanlara bile şükür ediyorum.
Yukarıdaki resimdeki kızın yüzüne baktığımızda ne kadarda güzel bir kız deriz. Saf, masum diye düşünürüz.İçindeki diğer kişiliğini bilemeyiz.
Bir zaman sonra o kızı tanıdığımızda eğer bize diğer yüzünü gösterirse şaşırıp kalırız ve derizki " benim masum, saf, güzel dediğim kişi bu mu?". İşte o an o insanın bilinmeyen yüzü karşısında kendini suçlarsın onu iyi tanımadın diye.
Oysa sen ne yapabilirsinki kendini suçlaman boşuna. Hele birde ailenden çok sevdiğin, herşeyini paylaştığın, canından kanından biri oldu mu bu çok kişilikli şahıs o zaman kendini dahada üzersin hep düşünürsün "neden?" diye.Düşünün mesela çocukluğunuz, yetişkinliğiniz birlikte geçmiş hayatınızın çoğunu birlikte paylaşmışsınız; gün olmuş birlikte ağlamış, gün olmuş birlikte gülmüşsünüz.
Siz onun size ihtiyacı olduğu anda hep onun yanında olmuşsunuz ve kendi kendinize sevinmişsiniz böyle bir kişiyle bir arada olduğunuz için.Sonra işler birden değişmiş sizin onun desteğine, ilgisine ihtiyacınız olmuş işte o anda dost bildiğiniz kişinin gerçek yüzü ortaya çıkmış.Söylenmeyen sözler söylenmiş ve yapılmayan davranışlar yapılmış öyle bir içinizi acıtmışki geçen onca güne lanet etmişsiniz.
Hep kendinizi sorgulamışsınız sizden mi yoksa ondan mı kaynaklanıyor diye.
Onu, yaptıklarınızı, kendi iyi niyetinizi düşündükçe her gün biraz daha biraz daha kendinizi yiyip bitirmişsiniz.Ama yinede onun bunca yaptıklarından sonra ona kin tutmamışsınız.
Sizde onun gibi davranarak onun seviyesine düşmemişsiniz.Siz kişilik değiştirmeden eskisi gibi kalıp bir gün onun hatasını anlayacağını düşünerek size geri döneceğini beklemişsiniz.
İşte gerçek insan ve tek kişilik bu.Saflık, masumiyet, nezaket, kendin gibi olmak bu.
Herkes böyle olursa dünyada çok kişilikli insanlar, küslükler, düşmanlıklar, suistimaller, bencillikler hiç kalmayacaktır.
Lütfen ya olduğunuz gibi görünün yada göründüğünüz gibi olun.Öyle iki yüzlü olmayın resimdeki gibi.İnsanları kandırmayın.Unutmayın başkasını kandıran aslında kendini kandırır.
Daha güzel bir geleceğe.Candymce
alıntı