Hoşçakal Gönlümün Nazlısı - Resimli Şiir

#1
Sponsorlu Bağlantılar
Hoşçakal Gönlümün Nazlısı


Gidiyorum buralardan yalınayak ve üzgün
önümdeki uçurumlara aldırmadan...
asi... onurlu... ve ümitsiz...
Bu şehri, bu yıldızları, bu düşleri
bu hüznü, bu kederi terk ederek gidiyorum
onurumu koyup başımın üstüne
kör bakışlardan, sahte dostluklardan
yalan hesaplardan uzaklara gidiyorum
hoşça kal ayak izim, gönül gizim, yürek sızım
hoşçakal...






Varsın hayallerim kurduğum yerde kalsın
o gerçekleşmeyen hayallerim.
ardımda yaralı bir yürek
kederli bir ömür
ve yoksul anılar bırakarak
çocuklara veremediğim umudum
yarınlara taşıyamadığım sevdamla çekip gidiyorum işte
hoşçakal gönlümün nazlısı,
bağrımın sızısı hoşçakal







Gidiyorum başım önümde, gözümde nem


duramam artık ey aşk, ey sevdiğim


hüzne ve kedere boğulduğum bu şehirde duramam


hiç bir anı kabul etmiyor beni



bedenim buz gibi soğuk


yüreğim param parça keder


kış kadar soğuk ellerim

ardımda yoksul bir sevda
ve bana ait ne varsa bırakıp ardımdan gözü yaşlı
çekip gidiyorum işte
hoşça kal anlımın yazısı, kaderimin küskünü
hoşçakal...















Bütün yaprakları dökülmüş


dalları kırılmış bir ağaç gibi hıçkırarak


ve bırakarak ardımdan sırtımı yasladığım


çınar ağacını yaslı


meçhule giden acılar yüklü bir gemide


uğuldayan rüzgarlara sarıp sesimi

şarkıların sustuğu, aşkların vurulduğu

limanlara gidiyorum sevdiğim
hoşça kal kırık sazım, sevdamın yaralı türküsü
hoşçakal





Bir yıldız daha kaymadan


bir arzu daha sönmeden yüreğimden


ıssız bir köşede bırakıp kırgın gülüşlerimi


düşlerimi hüzünlü bir fotoğrafa yükleyip


çekip gidiyorum işte ey aşk, ey sevdiğim...





Bir daha yağmamalı bu ihanet yağmurları


ağlamamalı bu yürek bir daha


yüreğimdeki acıları başka bir acıyla sarıp


alıp dağların ve yıldızların gölgesini yanıma


yüzümde kış, bakışlarımda kar


yorgun akan bir ırmak misali

ıssız sokaklara bırakıp kimsesizliğimi

çekip gidiyorum işte
hoşça kal gecelerimin yıldızı, karlı dağların yalnız kızı,
canımın özü yar hoşça kal...







Bütün borçlarını ödedim bu sokakların, alacağımı aldım
geri dönmez bir mevsimdeyim artık duramam ey aşk

bu şehre sığamam bu hüzünle


yoksa acılar üşütür beni



kar kavurur anılarımı


donar bakışlarım


üşürüm... üşürüm ey aşk












Sorma nereye, hangi dağın ardına?


ne kadar uzağa varır yolum?


kim yoldaş olur bana?


dönüp gelir miyim yine bahar geldiğinde?


çiçek açtığında mor dağlar


sorma! ...





bak akşam


vakit tamam


uzak yıldızlara gözlerimi


ayışığına sessiz gölgelerimi bırakıp


yazıp gözyaşlarımı sabah çiğlerine


sazımdaki hüznü, içimdeki sızıyı

boynu bükük karanfilimi basarak bağrıma

yüreğimin yangınını bırakıp rüzgarlara
çekip gidiyorum buralardan
hoşçakal nazlı çocukluğum, sevdalı gençliğim
bağrımın ateşi, kalbimin ahı, mühür gözlü yar
hoşçakal...
hoşçakal...





SUNUM ALMİRA


ŞİİR Nuri CAN
 
Son düzenleyen: Moderatör:
Üst