Sponsorlu Bağlantılar
En çok hadîs-i şerîf rivâyet eden sahâbî: EBÛ HÜREYRE
Ebû Hüreyre Hicretin 7 senesinde Müslüman oldu Gençliğinde fakîrlik ve sıkıntı içinde yaşamıştır Müslüman olduğunda 30 yaşını geçmişti Yemen’deki Devs kabîlesinin ileri gelenlerinden ve meşhûr şâir olan Tufeyl bin Amr vâsıtasıyla Müslüman oldu
Tufeyl bin Amr, Peygamber efendimizin duâsı ve emri üzerine kabîlesini İslâma da’vet edince, ilk kabûl eden Ebû Hüreyre oldu Bundan sonra Tufeyl bin Amr, îmân edenlerle birlikte Yemen’den ayrıldı Yetmiş kişiden fazla Müslüman, bir kâfile hâlinde Medîne’ye geldiler
Ey yolculuk gecesi!
Ebû Hüreyre bir an önce Peygamberimizi görmek, O’na kavuşmak aşkıyla yanıyordu Yolculuğun uzun sürmesinden sıkılıyor, sabırsızlanıyor;
- Ey yolculuk gecesi! Bıktım yolun uzunluğundan ve sıkıntısından Fakat bu yolculuktur kurtaran beni, küfür inkâr yurdundan, ma’nâsında şiirler söylüyordu
Kâfile, Medîne’ye geldiği sırada, Peygamber efendimiz Hayber’in fethine gitmişti Ebû Hüreyre bu gelişini şöyle anlatmıştır:
“Resûlullah efendimiz Hayber’de bulunduğu sırada, Medîne’ye muhâcir olarak geldim Sabah namazını Resûlullahın vekil bıraktığı Siba’ bin Urfuta’nın arkasında kıldım Birinci rek’atta Meryem sûresini, ikinci rek’atta Mutaffifîn sûresini okudu Namazdan sonra Siba’ bin Urfuta’nın yanına vardık Bize bir miktar yiyecek ikrâm etti”
Bundan sonra Medîne’ye gelen bu kâfile, doğruca Hayber’e hareket etti Oraya vardıklarında Peygamberimiz Natat kalesini fethetmiş, Kâtibe kalesini de kuşatmıştı Resûl-i ekremin yanına vardıklarında Ebû Hüreyre’ye bakıp:
- Sen kimlerdensin? buyurdu
- Devs kabîlesindenim!
- Devs içinde kimi gördümse, onda hayır gördüm
Bundan sonra Ebû Hüreyre, Resûlullah efendimize bî’at etti Eliyle müsâfeha ederek, bağlılığını bildirdi
Ebû Hüreyre, yolda gelirken kölesini kaybetmişti Resûlullahın huzûrunda otururken kölesi çıkageldi Resûlullah efendimiz buyurdu ki:
- İşte kölen geldi!
Bunun üzerine Ebû Hüreyre dedi ki:
- Şâhid olun ki, o, hürdür Ben onu Allah rızâsı için azâd ettim
Fakîr bir kimseydim
Hayber’in fethinden sonra Peygamber efendimiz, Ebû Hüreyre’ye Hayber’de alınan ganîmetlerden hisse verdi Sonra Medîne’ye döndüler Bundan sonra Ebû Hüreyre Yemen’e dönmeyip Medîne’de kaldı Gece gündüz Resûlullah efendimizin yanından hiç ayrılmadı Peygamberimizin vefâtına kadar dört sene böyle devam etti Yemen’den gelen annesi de yanında kalmakta idi Ebû Hüreyre şöyle demiştir:
- Benim çok hadîs rivâyet etmemin sebebi şudur: Ben fakîr bir kimseydim Belli bir işim yoktu Her zaman Resûlullah efendimize hizmet ediyordum Muhâcirler çarşıda, pazarda alış-verişle; ensâr da kendi malları, mülkleriyle uğraşırken, ben Resûlullah efendimizin yanında bulundum Dolayısıyla diğerlerinden daha çok şey duydum
Kedicik babası
Ebû Hüreyre bir gün kaftanının içinde küçük bir kedi taşıyordu Resûlullah efendimiz onu gördü Buyurdu ki:
- Nedir bu?
- Kedicik
Bunun üzerine Resûlullah efendimiz ona;
- Yâ Ebâ Hüreyre, [ya’nî, Ey kedicik babası] buyurdu
Ebû Hüreyre bundan sonra bu isimle meşhûr olup, esas ismi unutuldu
Örtünü uzat!
Peygamberimizin yanında devamlı bulunduğu için, pek çok hadîs-i şerîf işitmiş ve rivâyet etmiştir
Bir gün Peygamberimize demişti ki:
- Yâ Resûlallah! Senden işittiklerimi hafızamda fazla tutamıyorum
Bunun üzerine Peygamberimiz, “Örtünü uzat!” buyurdu O da ridâsını uzattı Resûlullah efendimiz, ona duâ etti İki mübârek eliyle üç defa bir şeyler saçar gibi yaptı ve, “Örtünü göğsüne sür!” buyurdu
O da sürdü Böylece Allahü teâlâ ona öyle bir hafıza ihsân etti ki, işittiği hiçbir şeyi unutmadı Ömrü de uzun oldu Çok hadîs-i şerîf rivâyet etti
Ebû Hüreyre, bilmediği ve öğrenmek istediği her şeyi, bizzat Peygamberimizden sorup öğrenmiştir
Ebû Hüreyre, dört sene gibi bir zaman içerisinde, gece-gündüz Resûlullahın huzûrundan ayrılmamış, bütün işini, gücünü bırakmış, hep Peygamberimizin buyurduklarını dinleyip, ezberlemiştir Hattâ günlerce aç kaldığı hâlde, dîni öğrenme gayretiyle buna katlanmıştır Bu husûsta kendisi şöyle anlatmıştır:
“Bir gün açlığa dayanamıyarak evimden çıkıp mescide gittim Günlerce bir şey yememiştim Oraya varınca, bir grup Eshâbın da orada olduğunu gördüm Yanlarına varınca dediler ki:
- Bu saatte niçin geldin Yâ Ebâ Hüreyre?
- Açlık beni buraya getirdi
- Biz de açlığa dayanamıyarak buraya geldik
Bunun üzerine hep birlikte Resûlullahın huzûruna gittik Huzûruna varınca, buyurdu ki:
- Bu saatte buraya gelmenizin sebebi nedir?
- Açlık yâ Resûlallah!
Niçin onu da yemedin?
Peygamber efendimiz bir tabak hurma getirdi Hepimize ikişer tane hurma verdi Ben birini yedim, birini sakladım Resûlullah bana buyurdu ki:
- Niçin onu da yemedin?
- Birini anneme ayırdım
- Onu da ye, sana annen için iki tane daha vereceğiz
Sonra annem için iki tane daha verdiler”
Hz Ebû Hüreyre şöyle anlatır: “Bir gün Resûlullah efendimize bir kâse süt hediye getirildi Ben o gün çok açtım Resûlullah efendimiz bana buyurdu ki:
- Git Eshâb-ı Soffayı çağır!
Sen de iç!
Çağırmaya gittim Giderken, “Bu sütün hepsi bana ancak yeter” diye hatırımdan geçti Eshâb-ı Soffayı çağırdım, yüz kişi kadar vardı Resûlullah efendimizin emri üzerine, o süt kâsesini alıp her birine ayrı ayrı verdim Hepsi doyasıya içti Resûlullahın mu’cizesi olarak süt hiç eksilmiyordu Sonra Resûlullah efendimiz buyurdu:
- Ben ve sen kaldık, sen de iç!
Ben de biraz içtim Tekrar, “İç!” buyurdular Tekrar içtim İçtikçe, “İç” buyurdular O kadar içtim ve doydum ki, artık hiç içecek hâlim kalmadı Sonra da kâseyi alıp, Resûlullah efendimiz de içti”
Hz Ebû Hüreyre, Müslüman olduktan sonra, annesinin de Müslüman olmasını çok istiyor, bunun için çok uğraşıyordu Fakat bir türlü muvaffak olamıyordu Bu husûsta şöyle anlatmıştır:
“Bir gün Peygamberimizin huzûruna gidip dedim ki:
- Yâ Resûlallah! Annemi İslâma da’vet ediyorum, bir türlü kabûl etmiyor Bugün de Müslüman olmasını söyledim Bana hoş olmayan sözlerle karşılık verdi, kabûl etmedi Hidâyete kavuşması için duâ buyurunuz
Bunun üzerine Resûlullah efendimiz, “Allahım Ebû Hüreyre’nin annesine hidâyet ver!" diye duâ buyurdu Duâyı alınca sevinerek eve gittim Eve varınca annem, “Yâ Ebâ Hüreyre, ben Müslüman oldum” dedi ve Kelime-i şehâdeti söyledi Ben sevincimden yerimde duramıyordum Tekrar Resûlullahın huzûruna koştum, sevincimden ağlayarak annemin Müslüman olduğunu müjdeledim Dedim ki:
- Yâ Resûlallah! Annemi ve beni mü’minlerin sevmesi için, bizim de müminleri sevmemiz için duâ ediniz
Resûlullah efendimiz, “Allahım, şu kulunu ve annesini mü’min kullarına, mü’minleri de onlara sevdir” buyurarak duâ etti Artık beni bilen ve gören her mü’min sevdi”
Âhıret azığı
Hz Ebû Hüreyre, Peygamberimizden bizzat öğrendiği din bilgilerinin ve işittiği hadîs-i şerîflerin, İslâm dünyasına yayılması husûsunda çok büyük hizmet yapmıştır Her Cum’a günü namazdan önce hadîs-i şerîf dersleri verirdi Hadîs-i şerîf öğrenmek için gelenler onun etrafında toplanırlardı Onun ders meclisi pek geniş olup, birçok kimse ondan ilim öğrenip, ilimde yükselmiş ve hizmet etmiştir
İbâdetlerde çok ihtiyatlı hareket ederdi Hep abdestli bulunur ve “Resûlullah, Abdestli olan vücut a’zâsına Cehhennem ateşi dokunmaz, buyurdu” derdi
Hz Ebû Hüreyre, ölümü yaklaştığında ağlamıştı Sebebi sorulunca demişti ki:
- Âhıret azığının azlığından ve yolculuğun zorluğundan
Şakya Eshahi şöyle rivâyet etmiştir: “Bir defasında Medîne’ye Ebû Hüreyre’yi ziyâret için gelmiştim Ebû Hüreyre, Resûlullahın kıyâmet gününe dâir bir hadîs-i şerîfini rivâyet ederken, birdenbire feryât edip, kendinden geçti Bir müddet sonra kendine gelince, neden böyle yaptığını sordum Dedi ki:
- Kıyâmet günü için Resûlullah efendimiz buyurdu ki:
(Kıyâmet günü, Allahü teâlânın insanları hesâba çekeceği gündür Kur’ân-ı kerîme, O’nun emirlerine uyanlar makbûl olup, uymayanlar cezâlandırılacaktır Kur’ân-ı kerîmi bilip okuyan, öğrenip öğretenlerden amel etmeyenlerin vay hâline!)
Bana nasib eyle
Kur’ân-ı kerîmde insanlara emirler vardır Fakîri himâye etmek, sadaka vermek, akrabayı ziyâret etmek Bunların hepsini yerine getirmek gerekir İşte bunun için kıyâmet gününden korkarım”
Ömrünün son günlerinde, 678 yılında hastalandı Hastalığını duyanların ziyârete gelmesiyle büyük bir kalabalık toplandı Bu hastalığı sırasında, “Allahım sana kavuşmayı seviyorum Bunu bana nasîb eyle” demiştir
Ebû Hüreyre şöyle anlatır:
Biri Resûlullah efendimize gelerek dedi ki:
- Ey Allahın Resûlü, kime iyilik edeyim?
Peygamber efendimiz buyurdu ki:
- Annene
- Sonra kime?
- Annene
- Sonra kime?
- Annene
Adam tekrar, “Sonra kime?” diye sordu Peygamber efendimiz bu sefer, “Babana” buyurdu
Biri, Ebû Hüreyre’ye dedi ki:
- İlim öğrenmek isterim, fakat sonra kaybederim diye korkuyorumBunun üzerine Ebû Hüreyre şöyle cevap verdi:
- Asıl ilmi kaybetmek, bu düşünce ile onu öğrenmemektir
Dostlarımı sevdin mi?
Ebû Hüreyre buyurdu ki:
- Kur’ân-ı kerîm okunan eve bereket, iyilik gelir Melekler oraya toplanır Şeytanlar oradan kaçar Kıyâmet günü, kul, Allahü teâlânın huzûruna getirildiğinde, cenâb-ı Hak ona buyuracak ki:
“Ey kulum, sen benim için dostlarımı sevdin mi? Tâ ki, ben de, o dostlarım için seni seveyim
Ebû Hüreyre buyuruyor ki:
Resûlullahtan işittim Buyurdu ki:
(Allahü teâlâ güzeldir Yalnız güzel yapılan ibâdetleri kabûl eder Allahü teâlâ, Peygamberlerine emrettiğini, mü’minlere de emretti ve buyurdu ki: Ey Peygamberlerim! Helâl yiyiniz, sâlih ve iyi işler yapınız! Mü’minlere de emretti ki: Ey îmân edenler! Sizlere verdiğim rızıklardan helâl olanları yiyiniz!)
Ebû Hüreyre buyurdu ki:
Kıyâmet günü Allahü teâlânın huzûrunda kıymetli olanlar verâ ve zühd sahipleridirAltmış sene, bütün namazlarını kılıp da, hiçbir namazı kabûl olmayan kimse, rükü ve secdelerini tamam yapmayan kimsedir
Eshâb-ı kirâmdan bir zât, Zeyd bin Sâbit’e gelerek, ona bir mesele sordu O da Ebû Hüreyre’ye gitmesini söyledi ve şöyle devam etti:
- Çünkü bir gün ben, Ebû Hüreyre ve bir başka sahâbî Mescidde oturuyorduk Duâ ve zikirle meşguldük O sırada Resûlullah efendimiz geldi, yanımıza oturdu Buyurdu ki:
- Her biriniz Allahtan bir istekte bulunsun!
Kuvvetli bir hâfıza dilerim
Ben ve arkadaşım, Ebû Hüreyre’den önce duâ ettik Peygamber efendimiz de bizim duâmıza “âmin” dediler Sıra Ebû Hüreyre’ye geldi O da şöyle duâ etti:
Allahım, senden, iki arkadaşımın istediklerini ve de kuvvetli bir hafıza dilerim
Resûlullah efendimiz bu duâya da “âmin” dediler Biz de dedik ki:
- Ey Allahın Resûlü, biz de Allahtan kuvvetli bir hafıza isteriz
Bunun üzerine Resûlullah efendimiz buyurdu ki:
- Devsli genç sizden önce davrandı
Ebû Hüreyre’nin herhangi bir hadîste yanıldığı vâki değildir Medîne vâlisi Mervân bin Hakem, kendisini huzûruna çağırıp birçok hadîs-i şerîf sordu Bunu bir yere yazdı Bir yıl sonra bu hadîsleri Ebû Hüreyre’ye sorduğunda hadîsleri aynen eksiksiz olarak bildirdi
Ebû Hüreyre, birgün Peygamber efendimize sordu:
- Kıyâmet günü şefâ’ate kavuşacaklar kimlerdir yâ Resûlallah?
Peygamber efendimiz buyurdu ki:
- Ey Ebû Hüreyre, senin hadîse karşı çok istekli olduğunu bildiğim için, hiç kimsenin senden önce bu suâli bana sormayacağını biliyordum Kıyâmet günü benim şefâ’atime kavuşacak olan kimse, hulûs-i kalb ile “Lâ ilâhe illallah” diyen kimse olacaktır
Hz Ebû Hüreyre talebelerine hadîs rivâyet ederken, “Kim bilerek bana yalan isnâd ederse, Cehennemdeki yerine hazırlansın” hâdisini okur, sonra hadîs nakletmeye başlardı
Resûlullah efendimiz bir gün, Eshâb-ı kirâma sordular:
- Sizlere birkaç kelime öğreteyim mi? İçinizden, onunla amel edecek ve öğrenecek kimdir?
Az olsa da razı ol
Ebû Hüreyre cevap verdi:
- Benim yâ Resûlallah
Resûlullah efendimiz, onun elinden tutarak buyurdu ki:
- Allahü teâlânın harâm kıldığı, yasak ettiği şeylerden sakın, insanların en âbidi, en çok ibâdet edeni olursun!
Allahü teâlânın sana verdiği şeye, her ne kadar az olsa da râzı ol, Allahü teâlânın, kalb zenginliği verdiği insanların en zengini olursun! Komşuna kalben ve fiilen ihsân ve yardımda bulun, kâmil bir mü’min olursun! Kendi nefsin için neyi seversen, herkes için de onu sev, kâmil bir Müslüman olursun!
Hz Ebû Hüreyre’nin dört oğlu ile bir kızı olmuştur Kızı Tâbiînin büyüklerinden Sa’îd bin Müseyyib’le evlenmiş, oğulları da az da olsa hadîs rivâyetiyle meşgul olmuşlardır Ebû Hüreyre aynı zamanda Hz Osman ile bacanak olmuştur
Ebû Hüreyre buyuruyor ki: “Bir gazâda aç kalmıştık Resûlullah efendimiz bana buyurdu ki:
- Bir şeyler var mı?
- Evet yâ Resûlallah! Torbamda bir miktar hurma var
- Onu bana getir!
Azık torbana koy!
Getirdim Mübârek elini torbama soktu ve bir avuç hurma alarak, yere serdiği mendil üzerine koydu ve bereket için duâ buyurdu Orada bulunan Eshâb-ı kirâm gelip, ondan yediler ve doydular Sonunda bana buyurdu ki:
- Yâ Ebâ Hüreyre! Sen de bu mendildeki hurmadan bir avuç al ve azık torbana koy!
Bir avuç aldım ve torbama koydum Torbamda bu hurmalar hiç tükenmedi Resûlullahın hayâtında ve daha sonra, Hz Ebû Bekir, Hz Ömer ve Hz Osman’ın hilâfetleri zamanlarında hem yedim, hem de ikrâm ettim Yine bitmedi
Ne zaman ki, Osman-ı Zinnûreyn halîfe iken, şehîd edildi, azık torbam çalındı”
Ebû Hüreyre Medîne vâlisi iken odun demeti taşıyordu Muhammed bin Ziyâd bunu tanıyarak, yanındakilere dedi ki:
- Yol verin, emîr geliyor!
Gençler, vâlînin böyle tevâzuuna hayret ettiler Ebû Hüreyre onlara şöyle dedi:
Resûlullah efendimiz buyurdu ki:
(Önceki ümmetlerde kibir sâhibi birisi, eteklerini yerde sürüyerek yürürdü Gayret-i İlâhiyyeye dokunarak, yer bunu yuttu)
(Merkebe binmek, yün elbise giymek ve koyunun sütünü sağmak, kibirsizlik alâmetidir)
Ebû Hüreyre şöyle anlatır: “Resûlullah efendimiz ile oturuyorduk İçimizden birisi kalkıp gitti Bunun üzerine denildi ki:
- Yâ Resûlallah! Herhalde rahatsız olup gitti
Resûlullah efendimiz buyurdu ki:
- Arkadaşınızı gıybet ettiniz, etini yediniz”
Sen daha iyi bilirsin
Ebû Hüreyre buyuruyor ki:
Resûlullah efendimize biri gelip dedi ki:
- Bir altınım var, ne yapayım?
- Bununla kendi ihtiyaçlarını al!
- Bir altınım daha var
- Onunla da çocuğuna lâzım olanları al!
- Bir daha var
- Onu da, âilenin ihtiyaçlarına sarfet!
- Bir altın daha var
- Hizmetçinin ihtiyaçlarına kullan!
- Bir daha var
- Onu kullanacağın yeri sen daha iyi bilirsin!
Yine Ebû Hüreyre hazretlerinin haber verdiği hadîs-i şerîfte;
- Bir zaman gelir ki, Müslümanlar birbirlerinden ayrılır, parçalanırlar Dinlerinin emirlerini bırakıp, kendi düşüncelerine, görüşlerine uyarlar Kur’ân-ı kerîmi mizmârlardan, ya’nî çalgılardan, şarkı gibi okurlar Allah için değil, keyf için okurlar Böyle okuyanlara ve dinleyenlere hiç sevâb verilmez Allahü teâlâ bunlara la’net eder Azâb verir! buyuruldu
Peygamber efendimiz Ebû Hüreyre’ye sık sık nasîhat ederek buyururdu ki:
- Yâ Ebâ Hüreyre! Benim ile Arş gölgesinde gölgelenmek istersen, her gün yüz defa salevât-ı şerîfe getir! Mahşerde benim havzımdan içmek istersen, mü’min kardeşinle üç günden fazla dargın durma!
- Yâ Ebâ Hüreyre! Mü’minlerin büyüğü, benden sonra o kimsedir ki, Allahü teâlâ ona mal verir, o da gizli ve âşikâre Hak yoluna harcar ve yaptığı iyilikleri kimsenin başına kakmaz
Oruç benim içindir
- Yâ Ebâ Hüreyre! Oruç tuttuğun vakit, orucunu erken aç! Ya’nî akşam olduğu anlaşılınca, hemen iftâr eyle! Benim ümmetimden hayırlı o kimsedir ki, iftârda acele eder ve sahur yemeğini geç yer Zîrâ sahurda çok rahmet ve bereket vardır
Ve benim ümmetim Ramazan-ı şerîfin orucunu güzel ve tam olarak tutsa, Hak teâlâ hazretlerinin bayram gecesi vereceği sevâbı, ni’met ve ihsânı, kendi zatından başkası bilmez Hak teâlâ hazretleri, azametiyle buyurur ki: “Oruç benim rızâm içindir, vereceğim sevâbı da kendim bilirim”
- Yâ Ebâ Hüreyre! Allahtan başka hiçbir şeye ümit bağlama! Allaha tevekkül eyle! Bir arzûn varsa, Allahü teâlâdan iste! Allahü teâlânın âdet-i İlâhiyyesi şöyle cârî olmuştur ki; her şeyi bir sebep altında yaratır Bir iş için sebebine yapışmak ve sonra Allahü teâlânın yaratmasını beklemek lâzımdır Tevekkül de bundan ibârettir
- Yâ Ebâ Hüreyre! Sapıtana doğru yolu göster, câhile ilim öğret, böylece sana şehîdlik mertebesi verilir
- Yâ Ebâ Hüreyre! Her kim, günde yirmibeş defa bu duâyı okursa, Hak teâlâ, o şahsı âbidler zümresinden yazar Duâ şudur: “Allahümmagfir lî ve li- vâlideyye ve li-üstâziyye ve lil mü’minîne vel mü’minât vel müslimîne vel müslimât el ahyâ-i minhüm vel emvât bi-rahmetike yâ erhamerrâhimîn”
Ebû Hüreyre buyurdu ki:
Bir gazâda, Resûlullah efendimize, kâfirlerin yok olması için duâ buyurmasını söyledik
- Ben, la’net etmek için, insanların azâb çekmesi için gönderilmedim Ben, herkese iyilik etmek için, insanların huzûra kavuşması için gönderildim, buyurdu ve Enbiyâ sûresinin “Seni, âlemlere rahmet, iyilik için gönderdik” meâlindeki 107 âyetini okudu
Onu korurum
Ebû Hüreyre hazretleri ibâdetlerine çok dikkat ederdi Farz ibâdetlerden sonra nâfile ibâdetlere de devam ederdi Mutlaka gece namazı da kılardı Buyurdu ki:
- Resûlullahtan işittim Buyurdu ki:
(Allahü teâlâ buyurdu ki: Kulum farzları yapmakla bana yaklaştığı gibi başka şeyle yaklaşamaz Kulum nâfile ibâdetleri yapınca, onu çok severim Öyle olur ki, benimle işitir, benimle görür, benimle herşeyi tutar, benimle yürür Benden her ne isterse veririm Bana sığınınca, onu korurum)
Ebû Hüreyre Hicretin 7 senesinde Müslüman oldu Gençliğinde fakîrlik ve sıkıntı içinde yaşamıştır Müslüman olduğunda 30 yaşını geçmişti Yemen’deki Devs kabîlesinin ileri gelenlerinden ve meşhûr şâir olan Tufeyl bin Amr vâsıtasıyla Müslüman oldu
Tufeyl bin Amr, Peygamber efendimizin duâsı ve emri üzerine kabîlesini İslâma da’vet edince, ilk kabûl eden Ebû Hüreyre oldu Bundan sonra Tufeyl bin Amr, îmân edenlerle birlikte Yemen’den ayrıldı Yetmiş kişiden fazla Müslüman, bir kâfile hâlinde Medîne’ye geldiler
Ey yolculuk gecesi!
Ebû Hüreyre bir an önce Peygamberimizi görmek, O’na kavuşmak aşkıyla yanıyordu Yolculuğun uzun sürmesinden sıkılıyor, sabırsızlanıyor;
- Ey yolculuk gecesi! Bıktım yolun uzunluğundan ve sıkıntısından Fakat bu yolculuktur kurtaran beni, küfür inkâr yurdundan, ma’nâsında şiirler söylüyordu
Kâfile, Medîne’ye geldiği sırada, Peygamber efendimiz Hayber’in fethine gitmişti Ebû Hüreyre bu gelişini şöyle anlatmıştır:
“Resûlullah efendimiz Hayber’de bulunduğu sırada, Medîne’ye muhâcir olarak geldim Sabah namazını Resûlullahın vekil bıraktığı Siba’ bin Urfuta’nın arkasında kıldım Birinci rek’atta Meryem sûresini, ikinci rek’atta Mutaffifîn sûresini okudu Namazdan sonra Siba’ bin Urfuta’nın yanına vardık Bize bir miktar yiyecek ikrâm etti”
Bundan sonra Medîne’ye gelen bu kâfile, doğruca Hayber’e hareket etti Oraya vardıklarında Peygamberimiz Natat kalesini fethetmiş, Kâtibe kalesini de kuşatmıştı Resûl-i ekremin yanına vardıklarında Ebû Hüreyre’ye bakıp:
- Sen kimlerdensin? buyurdu
- Devs kabîlesindenim!
- Devs içinde kimi gördümse, onda hayır gördüm
Bundan sonra Ebû Hüreyre, Resûlullah efendimize bî’at etti Eliyle müsâfeha ederek, bağlılığını bildirdi
Ebû Hüreyre, yolda gelirken kölesini kaybetmişti Resûlullahın huzûrunda otururken kölesi çıkageldi Resûlullah efendimiz buyurdu ki:
- İşte kölen geldi!
Bunun üzerine Ebû Hüreyre dedi ki:
- Şâhid olun ki, o, hürdür Ben onu Allah rızâsı için azâd ettim
Fakîr bir kimseydim
Hayber’in fethinden sonra Peygamber efendimiz, Ebû Hüreyre’ye Hayber’de alınan ganîmetlerden hisse verdi Sonra Medîne’ye döndüler Bundan sonra Ebû Hüreyre Yemen’e dönmeyip Medîne’de kaldı Gece gündüz Resûlullah efendimizin yanından hiç ayrılmadı Peygamberimizin vefâtına kadar dört sene böyle devam etti Yemen’den gelen annesi de yanında kalmakta idi Ebû Hüreyre şöyle demiştir:
- Benim çok hadîs rivâyet etmemin sebebi şudur: Ben fakîr bir kimseydim Belli bir işim yoktu Her zaman Resûlullah efendimize hizmet ediyordum Muhâcirler çarşıda, pazarda alış-verişle; ensâr da kendi malları, mülkleriyle uğraşırken, ben Resûlullah efendimizin yanında bulundum Dolayısıyla diğerlerinden daha çok şey duydum
Kedicik babası
Ebû Hüreyre bir gün kaftanının içinde küçük bir kedi taşıyordu Resûlullah efendimiz onu gördü Buyurdu ki:
- Nedir bu?
- Kedicik
Bunun üzerine Resûlullah efendimiz ona;
- Yâ Ebâ Hüreyre, [ya’nî, Ey kedicik babası] buyurdu
Ebû Hüreyre bundan sonra bu isimle meşhûr olup, esas ismi unutuldu
Örtünü uzat!
Peygamberimizin yanında devamlı bulunduğu için, pek çok hadîs-i şerîf işitmiş ve rivâyet etmiştir
Bir gün Peygamberimize demişti ki:
- Yâ Resûlallah! Senden işittiklerimi hafızamda fazla tutamıyorum
Bunun üzerine Peygamberimiz, “Örtünü uzat!” buyurdu O da ridâsını uzattı Resûlullah efendimiz, ona duâ etti İki mübârek eliyle üç defa bir şeyler saçar gibi yaptı ve, “Örtünü göğsüne sür!” buyurdu
O da sürdü Böylece Allahü teâlâ ona öyle bir hafıza ihsân etti ki, işittiği hiçbir şeyi unutmadı Ömrü de uzun oldu Çok hadîs-i şerîf rivâyet etti
Ebû Hüreyre, bilmediği ve öğrenmek istediği her şeyi, bizzat Peygamberimizden sorup öğrenmiştir
Ebû Hüreyre, dört sene gibi bir zaman içerisinde, gece-gündüz Resûlullahın huzûrundan ayrılmamış, bütün işini, gücünü bırakmış, hep Peygamberimizin buyurduklarını dinleyip, ezberlemiştir Hattâ günlerce aç kaldığı hâlde, dîni öğrenme gayretiyle buna katlanmıştır Bu husûsta kendisi şöyle anlatmıştır:
“Bir gün açlığa dayanamıyarak evimden çıkıp mescide gittim Günlerce bir şey yememiştim Oraya varınca, bir grup Eshâbın da orada olduğunu gördüm Yanlarına varınca dediler ki:
- Bu saatte niçin geldin Yâ Ebâ Hüreyre?
- Açlık beni buraya getirdi
- Biz de açlığa dayanamıyarak buraya geldik
Bunun üzerine hep birlikte Resûlullahın huzûruna gittik Huzûruna varınca, buyurdu ki:
- Bu saatte buraya gelmenizin sebebi nedir?
- Açlık yâ Resûlallah!
Niçin onu da yemedin?
Peygamber efendimiz bir tabak hurma getirdi Hepimize ikişer tane hurma verdi Ben birini yedim, birini sakladım Resûlullah bana buyurdu ki:
- Niçin onu da yemedin?
- Birini anneme ayırdım
- Onu da ye, sana annen için iki tane daha vereceğiz
Sonra annem için iki tane daha verdiler”
Hz Ebû Hüreyre şöyle anlatır: “Bir gün Resûlullah efendimize bir kâse süt hediye getirildi Ben o gün çok açtım Resûlullah efendimiz bana buyurdu ki:
- Git Eshâb-ı Soffayı çağır!
Sen de iç!
Çağırmaya gittim Giderken, “Bu sütün hepsi bana ancak yeter” diye hatırımdan geçti Eshâb-ı Soffayı çağırdım, yüz kişi kadar vardı Resûlullah efendimizin emri üzerine, o süt kâsesini alıp her birine ayrı ayrı verdim Hepsi doyasıya içti Resûlullahın mu’cizesi olarak süt hiç eksilmiyordu Sonra Resûlullah efendimiz buyurdu:
- Ben ve sen kaldık, sen de iç!
Ben de biraz içtim Tekrar, “İç!” buyurdular Tekrar içtim İçtikçe, “İç” buyurdular O kadar içtim ve doydum ki, artık hiç içecek hâlim kalmadı Sonra da kâseyi alıp, Resûlullah efendimiz de içti”
Hz Ebû Hüreyre, Müslüman olduktan sonra, annesinin de Müslüman olmasını çok istiyor, bunun için çok uğraşıyordu Fakat bir türlü muvaffak olamıyordu Bu husûsta şöyle anlatmıştır:
“Bir gün Peygamberimizin huzûruna gidip dedim ki:
- Yâ Resûlallah! Annemi İslâma da’vet ediyorum, bir türlü kabûl etmiyor Bugün de Müslüman olmasını söyledim Bana hoş olmayan sözlerle karşılık verdi, kabûl etmedi Hidâyete kavuşması için duâ buyurunuz
Bunun üzerine Resûlullah efendimiz, “Allahım Ebû Hüreyre’nin annesine hidâyet ver!" diye duâ buyurdu Duâyı alınca sevinerek eve gittim Eve varınca annem, “Yâ Ebâ Hüreyre, ben Müslüman oldum” dedi ve Kelime-i şehâdeti söyledi Ben sevincimden yerimde duramıyordum Tekrar Resûlullahın huzûruna koştum, sevincimden ağlayarak annemin Müslüman olduğunu müjdeledim Dedim ki:
- Yâ Resûlallah! Annemi ve beni mü’minlerin sevmesi için, bizim de müminleri sevmemiz için duâ ediniz
Resûlullah efendimiz, “Allahım, şu kulunu ve annesini mü’min kullarına, mü’minleri de onlara sevdir” buyurarak duâ etti Artık beni bilen ve gören her mü’min sevdi”
Âhıret azığı
Hz Ebû Hüreyre, Peygamberimizden bizzat öğrendiği din bilgilerinin ve işittiği hadîs-i şerîflerin, İslâm dünyasına yayılması husûsunda çok büyük hizmet yapmıştır Her Cum’a günü namazdan önce hadîs-i şerîf dersleri verirdi Hadîs-i şerîf öğrenmek için gelenler onun etrafında toplanırlardı Onun ders meclisi pek geniş olup, birçok kimse ondan ilim öğrenip, ilimde yükselmiş ve hizmet etmiştir
İbâdetlerde çok ihtiyatlı hareket ederdi Hep abdestli bulunur ve “Resûlullah, Abdestli olan vücut a’zâsına Cehhennem ateşi dokunmaz, buyurdu” derdi
Hz Ebû Hüreyre, ölümü yaklaştığında ağlamıştı Sebebi sorulunca demişti ki:
- Âhıret azığının azlığından ve yolculuğun zorluğundan
Şakya Eshahi şöyle rivâyet etmiştir: “Bir defasında Medîne’ye Ebû Hüreyre’yi ziyâret için gelmiştim Ebû Hüreyre, Resûlullahın kıyâmet gününe dâir bir hadîs-i şerîfini rivâyet ederken, birdenbire feryât edip, kendinden geçti Bir müddet sonra kendine gelince, neden böyle yaptığını sordum Dedi ki:
- Kıyâmet günü için Resûlullah efendimiz buyurdu ki:
(Kıyâmet günü, Allahü teâlânın insanları hesâba çekeceği gündür Kur’ân-ı kerîme, O’nun emirlerine uyanlar makbûl olup, uymayanlar cezâlandırılacaktır Kur’ân-ı kerîmi bilip okuyan, öğrenip öğretenlerden amel etmeyenlerin vay hâline!)
Bana nasib eyle
Kur’ân-ı kerîmde insanlara emirler vardır Fakîri himâye etmek, sadaka vermek, akrabayı ziyâret etmek Bunların hepsini yerine getirmek gerekir İşte bunun için kıyâmet gününden korkarım”
Ömrünün son günlerinde, 678 yılında hastalandı Hastalığını duyanların ziyârete gelmesiyle büyük bir kalabalık toplandı Bu hastalığı sırasında, “Allahım sana kavuşmayı seviyorum Bunu bana nasîb eyle” demiştir
Ebû Hüreyre şöyle anlatır:
Biri Resûlullah efendimize gelerek dedi ki:
- Ey Allahın Resûlü, kime iyilik edeyim?
Peygamber efendimiz buyurdu ki:
- Annene
- Sonra kime?
- Annene
- Sonra kime?
- Annene
Adam tekrar, “Sonra kime?” diye sordu Peygamber efendimiz bu sefer, “Babana” buyurdu
Biri, Ebû Hüreyre’ye dedi ki:
- İlim öğrenmek isterim, fakat sonra kaybederim diye korkuyorumBunun üzerine Ebû Hüreyre şöyle cevap verdi:
- Asıl ilmi kaybetmek, bu düşünce ile onu öğrenmemektir
Dostlarımı sevdin mi?
Ebû Hüreyre buyurdu ki:
- Kur’ân-ı kerîm okunan eve bereket, iyilik gelir Melekler oraya toplanır Şeytanlar oradan kaçar Kıyâmet günü, kul, Allahü teâlânın huzûruna getirildiğinde, cenâb-ı Hak ona buyuracak ki:
“Ey kulum, sen benim için dostlarımı sevdin mi? Tâ ki, ben de, o dostlarım için seni seveyim
Ebû Hüreyre buyuruyor ki:
Resûlullahtan işittim Buyurdu ki:
(Allahü teâlâ güzeldir Yalnız güzel yapılan ibâdetleri kabûl eder Allahü teâlâ, Peygamberlerine emrettiğini, mü’minlere de emretti ve buyurdu ki: Ey Peygamberlerim! Helâl yiyiniz, sâlih ve iyi işler yapınız! Mü’minlere de emretti ki: Ey îmân edenler! Sizlere verdiğim rızıklardan helâl olanları yiyiniz!)
Ebû Hüreyre buyurdu ki:
Kıyâmet günü Allahü teâlânın huzûrunda kıymetli olanlar verâ ve zühd sahipleridirAltmış sene, bütün namazlarını kılıp da, hiçbir namazı kabûl olmayan kimse, rükü ve secdelerini tamam yapmayan kimsedir
Eshâb-ı kirâmdan bir zât, Zeyd bin Sâbit’e gelerek, ona bir mesele sordu O da Ebû Hüreyre’ye gitmesini söyledi ve şöyle devam etti:
- Çünkü bir gün ben, Ebû Hüreyre ve bir başka sahâbî Mescidde oturuyorduk Duâ ve zikirle meşguldük O sırada Resûlullah efendimiz geldi, yanımıza oturdu Buyurdu ki:
- Her biriniz Allahtan bir istekte bulunsun!
Kuvvetli bir hâfıza dilerim
Ben ve arkadaşım, Ebû Hüreyre’den önce duâ ettik Peygamber efendimiz de bizim duâmıza “âmin” dediler Sıra Ebû Hüreyre’ye geldi O da şöyle duâ etti:
Allahım, senden, iki arkadaşımın istediklerini ve de kuvvetli bir hafıza dilerim
Resûlullah efendimiz bu duâya da “âmin” dediler Biz de dedik ki:
- Ey Allahın Resûlü, biz de Allahtan kuvvetli bir hafıza isteriz
Bunun üzerine Resûlullah efendimiz buyurdu ki:
- Devsli genç sizden önce davrandı
Ebû Hüreyre’nin herhangi bir hadîste yanıldığı vâki değildir Medîne vâlisi Mervân bin Hakem, kendisini huzûruna çağırıp birçok hadîs-i şerîf sordu Bunu bir yere yazdı Bir yıl sonra bu hadîsleri Ebû Hüreyre’ye sorduğunda hadîsleri aynen eksiksiz olarak bildirdi
Ebû Hüreyre, birgün Peygamber efendimize sordu:
- Kıyâmet günü şefâ’ate kavuşacaklar kimlerdir yâ Resûlallah?
Peygamber efendimiz buyurdu ki:
- Ey Ebû Hüreyre, senin hadîse karşı çok istekli olduğunu bildiğim için, hiç kimsenin senden önce bu suâli bana sormayacağını biliyordum Kıyâmet günü benim şefâ’atime kavuşacak olan kimse, hulûs-i kalb ile “Lâ ilâhe illallah” diyen kimse olacaktır
Hz Ebû Hüreyre talebelerine hadîs rivâyet ederken, “Kim bilerek bana yalan isnâd ederse, Cehennemdeki yerine hazırlansın” hâdisini okur, sonra hadîs nakletmeye başlardı
Resûlullah efendimiz bir gün, Eshâb-ı kirâma sordular:
- Sizlere birkaç kelime öğreteyim mi? İçinizden, onunla amel edecek ve öğrenecek kimdir?
Az olsa da razı ol
Ebû Hüreyre cevap verdi:
- Benim yâ Resûlallah
Resûlullah efendimiz, onun elinden tutarak buyurdu ki:
- Allahü teâlânın harâm kıldığı, yasak ettiği şeylerden sakın, insanların en âbidi, en çok ibâdet edeni olursun!
Allahü teâlânın sana verdiği şeye, her ne kadar az olsa da râzı ol, Allahü teâlânın, kalb zenginliği verdiği insanların en zengini olursun! Komşuna kalben ve fiilen ihsân ve yardımda bulun, kâmil bir mü’min olursun! Kendi nefsin için neyi seversen, herkes için de onu sev, kâmil bir Müslüman olursun!
Hz Ebû Hüreyre’nin dört oğlu ile bir kızı olmuştur Kızı Tâbiînin büyüklerinden Sa’îd bin Müseyyib’le evlenmiş, oğulları da az da olsa hadîs rivâyetiyle meşgul olmuşlardır Ebû Hüreyre aynı zamanda Hz Osman ile bacanak olmuştur
Ebû Hüreyre buyuruyor ki: “Bir gazâda aç kalmıştık Resûlullah efendimiz bana buyurdu ki:
- Bir şeyler var mı?
- Evet yâ Resûlallah! Torbamda bir miktar hurma var
- Onu bana getir!
Azık torbana koy!
Getirdim Mübârek elini torbama soktu ve bir avuç hurma alarak, yere serdiği mendil üzerine koydu ve bereket için duâ buyurdu Orada bulunan Eshâb-ı kirâm gelip, ondan yediler ve doydular Sonunda bana buyurdu ki:
- Yâ Ebâ Hüreyre! Sen de bu mendildeki hurmadan bir avuç al ve azık torbana koy!
Bir avuç aldım ve torbama koydum Torbamda bu hurmalar hiç tükenmedi Resûlullahın hayâtında ve daha sonra, Hz Ebû Bekir, Hz Ömer ve Hz Osman’ın hilâfetleri zamanlarında hem yedim, hem de ikrâm ettim Yine bitmedi
Ne zaman ki, Osman-ı Zinnûreyn halîfe iken, şehîd edildi, azık torbam çalındı”
Ebû Hüreyre Medîne vâlisi iken odun demeti taşıyordu Muhammed bin Ziyâd bunu tanıyarak, yanındakilere dedi ki:
- Yol verin, emîr geliyor!
Gençler, vâlînin böyle tevâzuuna hayret ettiler Ebû Hüreyre onlara şöyle dedi:
Resûlullah efendimiz buyurdu ki:
(Önceki ümmetlerde kibir sâhibi birisi, eteklerini yerde sürüyerek yürürdü Gayret-i İlâhiyyeye dokunarak, yer bunu yuttu)
(Merkebe binmek, yün elbise giymek ve koyunun sütünü sağmak, kibirsizlik alâmetidir)
Ebû Hüreyre şöyle anlatır: “Resûlullah efendimiz ile oturuyorduk İçimizden birisi kalkıp gitti Bunun üzerine denildi ki:
- Yâ Resûlallah! Herhalde rahatsız olup gitti
Resûlullah efendimiz buyurdu ki:
- Arkadaşınızı gıybet ettiniz, etini yediniz”
Sen daha iyi bilirsin
Ebû Hüreyre buyuruyor ki:
Resûlullah efendimize biri gelip dedi ki:
- Bir altınım var, ne yapayım?
- Bununla kendi ihtiyaçlarını al!
- Bir altınım daha var
- Onunla da çocuğuna lâzım olanları al!
- Bir daha var
- Onu da, âilenin ihtiyaçlarına sarfet!
- Bir altın daha var
- Hizmetçinin ihtiyaçlarına kullan!
- Bir daha var
- Onu kullanacağın yeri sen daha iyi bilirsin!
Yine Ebû Hüreyre hazretlerinin haber verdiği hadîs-i şerîfte;
- Bir zaman gelir ki, Müslümanlar birbirlerinden ayrılır, parçalanırlar Dinlerinin emirlerini bırakıp, kendi düşüncelerine, görüşlerine uyarlar Kur’ân-ı kerîmi mizmârlardan, ya’nî çalgılardan, şarkı gibi okurlar Allah için değil, keyf için okurlar Böyle okuyanlara ve dinleyenlere hiç sevâb verilmez Allahü teâlâ bunlara la’net eder Azâb verir! buyuruldu
Peygamber efendimiz Ebû Hüreyre’ye sık sık nasîhat ederek buyururdu ki:
- Yâ Ebâ Hüreyre! Benim ile Arş gölgesinde gölgelenmek istersen, her gün yüz defa salevât-ı şerîfe getir! Mahşerde benim havzımdan içmek istersen, mü’min kardeşinle üç günden fazla dargın durma!
- Yâ Ebâ Hüreyre! Mü’minlerin büyüğü, benden sonra o kimsedir ki, Allahü teâlâ ona mal verir, o da gizli ve âşikâre Hak yoluna harcar ve yaptığı iyilikleri kimsenin başına kakmaz
Oruç benim içindir
- Yâ Ebâ Hüreyre! Oruç tuttuğun vakit, orucunu erken aç! Ya’nî akşam olduğu anlaşılınca, hemen iftâr eyle! Benim ümmetimden hayırlı o kimsedir ki, iftârda acele eder ve sahur yemeğini geç yer Zîrâ sahurda çok rahmet ve bereket vardır
Ve benim ümmetim Ramazan-ı şerîfin orucunu güzel ve tam olarak tutsa, Hak teâlâ hazretlerinin bayram gecesi vereceği sevâbı, ni’met ve ihsânı, kendi zatından başkası bilmez Hak teâlâ hazretleri, azametiyle buyurur ki: “Oruç benim rızâm içindir, vereceğim sevâbı da kendim bilirim”
- Yâ Ebâ Hüreyre! Allahtan başka hiçbir şeye ümit bağlama! Allaha tevekkül eyle! Bir arzûn varsa, Allahü teâlâdan iste! Allahü teâlânın âdet-i İlâhiyyesi şöyle cârî olmuştur ki; her şeyi bir sebep altında yaratır Bir iş için sebebine yapışmak ve sonra Allahü teâlânın yaratmasını beklemek lâzımdır Tevekkül de bundan ibârettir
- Yâ Ebâ Hüreyre! Sapıtana doğru yolu göster, câhile ilim öğret, böylece sana şehîdlik mertebesi verilir
- Yâ Ebâ Hüreyre! Her kim, günde yirmibeş defa bu duâyı okursa, Hak teâlâ, o şahsı âbidler zümresinden yazar Duâ şudur: “Allahümmagfir lî ve li- vâlideyye ve li-üstâziyye ve lil mü’minîne vel mü’minât vel müslimîne vel müslimât el ahyâ-i minhüm vel emvât bi-rahmetike yâ erhamerrâhimîn”
Ebû Hüreyre buyurdu ki:
Bir gazâda, Resûlullah efendimize, kâfirlerin yok olması için duâ buyurmasını söyledik
- Ben, la’net etmek için, insanların azâb çekmesi için gönderilmedim Ben, herkese iyilik etmek için, insanların huzûra kavuşması için gönderildim, buyurdu ve Enbiyâ sûresinin “Seni, âlemlere rahmet, iyilik için gönderdik” meâlindeki 107 âyetini okudu
Onu korurum
Ebû Hüreyre hazretleri ibâdetlerine çok dikkat ederdi Farz ibâdetlerden sonra nâfile ibâdetlere de devam ederdi Mutlaka gece namazı da kılardı Buyurdu ki:
- Resûlullahtan işittim Buyurdu ki:
(Allahü teâlâ buyurdu ki: Kulum farzları yapmakla bana yaklaştığı gibi başka şeyle yaklaşamaz Kulum nâfile ibâdetleri yapınca, onu çok severim Öyle olur ki, benimle işitir, benimle görür, benimle herşeyi tutar, benimle yürür Benden her ne isterse veririm Bana sığınınca, onu korurum)
Son düzenleyen: Moderatör: