Sponsorlu Bağlantılar
Ben Filistinli çocuk…
Adım Ayşe, Fatma, Zeynep,
Ne fark eder çocuk işte…
Bakışlarım çocuk ve üşüyen ellerim,
Zayıf bedenim çocuk birde masumiyetim…
Adına savaş denen oyunun içine doğmuşuz…
Biz bu savaşta kurban ve zavallı mazlummuşuz…
Bombalar düşüyor her an üzerimize…
Kurşunlar yağıyor gökten yağmur yerine…
Barut kokusu sarmış, yakıyor içerimizi…
Koca tanklar acımadan yıkıyor evlerimizi…
Ve kan sızıyor yaralı yüreklerimizden…
Adına savaş denen oyunun içine doğmuşuz…
Biz bu savaşta kurban ve zavallı mazlummuşuz…
Siz oynarken saçları sarı, oyuncak bebeklerle,
Biz oynuyoruz üzerimize düşen mermilerle,
Ve bombaların yakıp yıktığı enkaz parçalarıyla…
Sizin elleriniz sürerken oyuncak arabaları,
Bizim ayaklarımız kaçıyor kovalayan tanklardan…
Adına savaş denen oyunun içine doğmuşuz…
Biz bu savaşta kurban ve zavallı mazlummuşuz…
Çocuktum ben, bakışları ve yüreği çocuk…
Annemi vurdu önümde hain kurşunlar…
Kardeşim kucağında yıkılınca yere,
Dedi “sen olacaksın kardeşine anne”
Ben çocuktum ama şimdi bir anne…
Ellerim küçük daha kucağımda kardeşim…
Adına savaş denen oyunun içine doğmuşuz…
Biz bu savaşta kurban ve zavallı mazlummuşuz…
Gecelerimiz karanlık düşüyor uykular…
Yağarken üzerimize bu hain bombalar…
Saklıyor bedenlerimizi en ücra kuytular…
Gündüzümüz de karanlık üşütüyor korkular…
Vururken can evimizden kurşunlar,
Çiçekler misali düşüyor yere canlar…
Adına savaş denen oyunun içine doğmuşuz…
Biz bu savaşta kurban ve zavallı mazlummuşuz…
Ben Filistinli çocuk…
Adım çocuk, yaşım çocuk…
Çocuk olmaya izin vermeyen bu savaşta,
Yüreğim çocuk, hasretim çocuk,
İç yakan özlemlerim ve hayallerim çocuk…
Bir ben çocuğum içimde saklı duran,
Birde masumiyetim çocuk…
Adına savaş denen oyunun içine doğmuşuz…
Biz bu savaşta kurban ve zavallı mazlummuşuz…
Sizin saçlarınızı örerken anneleriniz,
Bizim saçlarımızı örüyor ölümün elleri…
Siz anne sıcaklığına sarılıp da uyurken,
Çocukluğu bilmeden çocuk olduk biz…
Vuruldu canlarımız derin yaralar aldık…
Damlarken kanlarımız kara toprağa,
Düştük birer birer ölür olduk biz…
Adına savaş denen oyunun içine doğmuşuz…
Biz bu savaşta kurban ve zavallı mazlummuşuz…
Ellerimizde en masum hayalleri saklarken,
Savaş kokan hayatta kan kustuk en derinden,
Her parçamız bombalarla bir yana savrulurken,
Akan gözyaşı değil kan’dı gözlerimizden…
Siz en tatlı uykuların kollarında uyurken,
Ölümle kardeş oluşu kutluyorduk biz…
Adına savaş denen oyunun içine doğmuşuz…
Biz bu savaşta kurban ve zavallı mazlummuşuz…
Ben Filistinli çocuk…
Yüreği en derinden yaralı…
Adıyla çocuk, yaşıyla çocuk,
En saf bakışları, masumluğuyla çocuk…
Vurulan, yara alan hatta ölen ve
Kan rengi yaşlarla ağlayan çocuk…
Ya siz?...