Sponsorlu Bağlantılar
kalbime varmadan öldürdüm sevgilerimi..
ya da göçmeden kuşlar yeni bir yer buldular kendileri için..
onun için sessiz bu şehir..
saklanmış duygularım beynimdeki yalanların arkalarına..
korkum gizlenmiş siyah gölgemi oluşturan bedenimin arkasına...
yine her şeyim gizli benden, benimsin diyen insanlardan..
yine iki yüzlülük vurdu beni en güçsüz yerimden...
kalbimden, kalbimin o ıssız derinliklerinden..
ne yapsam kurtulamıyorum bu kırmızıya bulanmış ellerimden...
ne yapsam olmuyor bu kara günlerime veda edecek cümlelerin sonu...
hep devrik, hep bana garezli..
hava soğuk, sensizliğin acısı iyice boğuk..
zaten boğulmuşum bu kara pençeler boğazımdayken..
şimdi acıdan boğulsam ne çkar senin yararına..
şimdi yapsam dün yapamadığımı ne olur ki bu gün yarınınkisini yapmasam...
hep devam edecek bu dediğim cümleler..
karanlıkta, karanlığın boğukluğunda ölüme merhaba derken...
...merhaba derken senin yanındaki yatağa...
yatak dediğimde sanki gothic mimari..
aynı mezar taşı üstünde yazılar önünde çiçekler..
ölü romantik kalmış bizim solgun ruhumuzda..
canlandırılmak için birileri tarafından...
gölgeme bile şaşıyorum artık..
oda benim (yaptıklarımı) istediklerimi gerçekleştirmiyor..
neden bilmiyorum ama önemsizler bile artık beni dinlemiyor..
her halde değişmiş benim dış görünüşüm üstünlükten çıkmışım, düşmüşüm senin seviyene...
ancak bilemiyor işte hiç kimse iç görünüş denilen şeyi..
sadece bunu düşünüyorlar "ya bunun duyguları benden büyükse"..
yaa böyle olmuşuz işte tanımak istemiyor bu yüzden onu..
kıskanacağını biliyor, herşeyi bildiğini sanıyor..
birde o köşede kendisini masum gösteriyor..
ben anlamıyor muyum..?
söyle nedir arkadaşlık dediğin şey..??
nedir bu yaptıkların isim ver bana nasıl telafuz edeceksin bunu be insafsız..
senin gibi olmayacağım isyan edeceğim kendi ruhumu sana..senin gibilere..
ki anlayacaksın o zaman beni..
neden senin gibilere inanmadığımı..
çatı tepeleri boş gelecek, gökdelenlere çıkacağım sadece bağırmak için..
şimdi söyle nedir arkadaşlık dediğin..
ya da göçmeden kuşlar yeni bir yer buldular kendileri için..
onun için sessiz bu şehir..
saklanmış duygularım beynimdeki yalanların arkalarına..
korkum gizlenmiş siyah gölgemi oluşturan bedenimin arkasına...
yine her şeyim gizli benden, benimsin diyen insanlardan..
yine iki yüzlülük vurdu beni en güçsüz yerimden...
kalbimden, kalbimin o ıssız derinliklerinden..
ne yapsam kurtulamıyorum bu kırmızıya bulanmış ellerimden...
ne yapsam olmuyor bu kara günlerime veda edecek cümlelerin sonu...
hep devrik, hep bana garezli..
hava soğuk, sensizliğin acısı iyice boğuk..
zaten boğulmuşum bu kara pençeler boğazımdayken..
şimdi acıdan boğulsam ne çkar senin yararına..
şimdi yapsam dün yapamadığımı ne olur ki bu gün yarınınkisini yapmasam...
hep devam edecek bu dediğim cümleler..
karanlıkta, karanlığın boğukluğunda ölüme merhaba derken...
...merhaba derken senin yanındaki yatağa...
yatak dediğimde sanki gothic mimari..
aynı mezar taşı üstünde yazılar önünde çiçekler..
ölü romantik kalmış bizim solgun ruhumuzda..
canlandırılmak için birileri tarafından...
gölgeme bile şaşıyorum artık..
oda benim (yaptıklarımı) istediklerimi gerçekleştirmiyor..
neden bilmiyorum ama önemsizler bile artık beni dinlemiyor..
her halde değişmiş benim dış görünüşüm üstünlükten çıkmışım, düşmüşüm senin seviyene...
ancak bilemiyor işte hiç kimse iç görünüş denilen şeyi..
sadece bunu düşünüyorlar "ya bunun duyguları benden büyükse"..
yaa böyle olmuşuz işte tanımak istemiyor bu yüzden onu..
kıskanacağını biliyor, herşeyi bildiğini sanıyor..
birde o köşede kendisini masum gösteriyor..
ben anlamıyor muyum..?
söyle nedir arkadaşlık dediğin şey..??
nedir bu yaptıkların isim ver bana nasıl telafuz edeceksin bunu be insafsız..
senin gibi olmayacağım isyan edeceğim kendi ruhumu sana..senin gibilere..
ki anlayacaksın o zaman beni..
neden senin gibilere inanmadığımı..
çatı tepeleri boş gelecek, gökdelenlere çıkacağım sadece bağırmak için..
şimdi söyle nedir arkadaşlık dediğin..
