Sevgiliye Ayrılık Mektubu

Eylül

Yönetici
Editör
#1
Sponsorlu Bağlantılar
Mektup Sevgiliye
Sevgiliye Ayrılık Mektubları
Ayrılık Mektubu Sevgiliye

Son konuşmalar….Deli gibi aşıksınızdır ama süregelen kavgalar…
İçinden nolur ayrılmayalım,beni bırakma diyerek çığlık çığlığa ağlamalar ama mesajlarında soguk sert tavırlar…Ve belli etmezsiniz o anlarda o lanet olası gurur yokmudur?çıkardığı saçmasapan sorunlarla sonunda alınan kararlar işte seni kahreden seni senden alan sonuç:ayrılık…
Yalnızca”ayrılık”kelimesini duyduğunda bile bianda kendini hissetmezsin hayattan kopacağını düşünürsün.İşte şimdi yalnızsın…
hayatına kaıışan,seni düşünen,seni senden çok seven,değerli olduğunu hissettiren kişi çekilmiştir hayatından.Onun sıcaklığını onun gülüşünü onun dokunuşunu kimsede bulamıcağını bilirsin bu gerçek seni kat kat maffeder.Öyle bir hal almışsındırki. Ha ölü, ha sen…
Bitek bedenin kalır,Ruhun çekilmiştir köşesine onsuz yaşayamayacağını düşünüp ağlıyodur sürekli.Bedeninse kendine düşen rolleri oynuyodur çevresine.Pişman değilim,onsuzda olabilirim,mutluyum tavırları…
Halbuki kalbin paramparçadır.Hep ağlıyosundur içinden,nereye baksan o, gülüşü,
Bian kokusu gelir burnuna,heyecanlanıp etrafına bakarsın ama nafile sende bilirsin aslında olmadığını,ama belki’yi aklından çıkaramazsın!!!
Geceler üstüne yürür sanki.Hergece yastığını ıslatarak dalarsın uykuya.Uyku uykumudur sanki, yine o,yine rüyalarında ağlayarak uyanır,telefona bakarsın.Yoktur,ne bi çağrı ne bir mesaj.Dİpsiz karanlık bir boşluktasındır…


AYRILIK Bir tanem
Ayrılık da bir parçası mıdır aşkın? O zaman bedenler ayrılırken, bu emre asi kalbin haykırışları niye? Ayrılık sonu mudur aşkın? O zaman sonsa, daha çok bağlanmanın anlamı ne? Ayrılık mıdır aramıza giren? O zaman isyan etmenin anlamı ne? İmkansız olandır bitmeyen aşk! O zaman bu ayrılığı kabullenememenin sebebi ne?

Evet ayrılıyoruz, ama şunu bir de kalbim anlasa. Bedenim senden uzaklaştıkça, kalbim sana daha çok bağlanmasa. Sevgimin bitmesi gerekirken, o bir devin haykırışı gibi çoğalıp yankılanmasa olmaz mı birtanem?

İlk anımızı hatırlıyorum. Sevgini kazanabilmek için elimden geleni yapmıştım. Seni ilk gördüğümde bir bebek kadar mutlu ve huzurluydum. Oturduğumuz masada karşı tarafta sen, bu tarafta sevginin şaşkınlığı ile tir tir titreyen o küçük çocuk bendim. Seni lik öptüğümde duyduğum utanç kutsallaştırmıştı her öpücüğümüzü. Tenine dokunmak bile beni öldürmeye yetecek kadar heyecan vericiydi o gün. Gülücükler eksik olmuyordu yüzümden. Dünya yok olmuştu saki, sadece sen vardın. Sen her yerde… Şimdi benden uzaktasın. Aşk görevini yaptı ve zaman doldu birtanem. Ne çabuk geçti o iki senelik saniyeler. Değil tenine dokunmak, hayaline ulaşamıyorum artık. Çırpındıkca batıyorum adeta. Hayata küstüm çünkü beni senden, seni benden çaldı. Kalpsiz bir bedenle, amaçsız, çırılçıplak ortada bıraktı beni hayat.

Ayrılan sevda yolunu takip ederken, gül bahçelerinin kokuları, kelebeklerin rehberliği eşliğinde sonsuz sevgiyi bulma yolunda, mutlu bir şekilde yürümeni dilemeyi çok isterdim…

Ayrılık üzerine aşk mektubu

Sen gittin.. Bir zifiri karanlık, bir zından yalnızlığı, ağır bir boşluk bıraktın geride. Gittin ve dönmeyeceksin bir daha. Haklısın gidişinde, bu aşkı bitirmekte haklısın. Tek söz söyleyemedim. Yüzüne bakamadım. Karşında ağlamadım. Eridim, tükendim, bittim. Sonsuzlukta bir insan nasıl olur.. sesi soluğu nasıl duyulur?
Elveda aşkım.. Elveda sevgilim. Sen kendini hiç böyle gereksiz, böyle değersiz, böyle yapayalnız hissettin mi? Ayrılık ölüm kadar acı ve soğuk.Aynalara bakıyorum. Aynada gördüğüm ben değilim. Gözlerim cehennem ateşi.. dudaklarım mühürlenmiş. Ellerim titriyor. Yüreğim kızgın demirlerle dağlandı. Yokluğunun bedeli çok ağır sevgilim.

Sevinçlerim, hayallerim, umutlarım, renkli dünyam elveda.. Elveda yaşamak.. Yaşamın anlamı elveda. Kimse farkında değil yokluğunun. Sensiz ne hallerde olduğumu kimse bilmiyor. Anlamıyor yitip giden bir aşkın kederini.

Düne kadar en yücesini yaşadım mutluluğun, ayaklarımın altından kayıp gidiyordu toprak, denizlerin ovaların üstünde uçuyordum. Güneş kadar yakındı bana aşk. Güneş kadar sıcak ve parlak. Bıraktın birdenbire, kanatlarım kesildi. Hızla çakıldım yere, boşluğun içindeyim, şimdi hiçbir şeyim.Oysa dünyanın en zenginiydim. Bütün çiçekler bizim için açardı, bizim için ballanırdı meyveler, ekinler bizim için bereketli, sular bizim için çağlardı. Şimdi toz duman içinde kızgın bir çöldeyim. Yönümü yolumu şaşırdım. Sam rüzgarlarına bıraktım gövdemi, sürüklenmekteyim.

Sen bensiz nasılsın, bilmiyorum. Rahat mısın, mutlu musun, bu kadar çabuk beni unutur musun?.. Nasıl birden mazi olursun?

Düne kadar gözlerinden aşkı içtiğim, dudaklarında yüreğimi erittiğim, uğruna bıçaklar çekip dünyaya meydan okuduğum ey sevgili nerdesin? Kimlesin?.. kimlerlesin?.. Kimlerle oynaşır gönül eğlersin? Ben burada, terk edip gittiğin yerdeyim.

Elveda aşkım.. Elveda birtanem.. Elveda sevgilim! Elveda sana..


Alıntıdır

 
Son düzenleyen: Moderatör:
Üst