Sponsorlu Bağlantılar
Pişmanlık Şiirleri,
Pişmanlık İle İlgili Güzel Şiirler ,
PİŞMANLIK
Derkenar ettin dostum
Kenarda kalayım mı?
Nerede benim postum?
Tozunu alayım mı?
Paylaşmıştık sırları
Geçemedik hırları
Büyüttün kusurları
Ben sende bulayım mı?
Annenin pak sütüsün
Madem niye kötüsün
Kafamdaki ütüsün
Ümitsiz olayım mı?
Niyetimi kullandın
Sandım ki akıllandın
Hırsınla yollandın
Hayale dalayım mı?
Yerindeydi akarın
Önemliymiş çıkarın
Yakışmış başa kar’ın
Kendimi salayım mı?
Bırakmadın kalmadım
Senden murat almadım
Bir şeyini çalmadım
Baharda solayım mı?
Demek ki doğru yolsun
Dediğin gibi olsun
Pişman saçını yolsun
Yerine yolayım mı?
Haydar ASLAN
PİŞMANLIK
Git git hadi onun kollarına...
Sıkı sıkı sarıl....
Seni onsuz bırakmasına izin verme.....
Sen onsuz yapamassın dayanamassın bu acıya....
Ne engel çıkarsa çıksın bırakma koş peşinden ....
Gururunu felan düşünme.....
Aşkta gurur yaparsan kaybedersin...
Ispatla ona sevdiğini elini tut kalbindekileri diline dök anlat ona birer birer...
Eğer yine gitmek isterse brak gitsin...
Demekki aşktan anlamıyor....
Sakın üzülme gittiğine....
Bi gün oda aşkı tattığında işte o zaman anlycktr seni ....
Ve yaptıkların canlancktır gözünde büyük bi kin beslycktr kendine karşı....
Seni bıraktığı için pişman olacaktır....
Ama son pişmanlık neye yarar.....
Seni sensiz yaşamaya başlayacaktır....
Ve bu acıyı kendine yedrmyck...
Rüyalarına girip her gün hatasını yüzüne vuracaksın....
Arkadaşlarına mutluymuş gibi görünüp sahte gülücükler atacak...
Ama o gülücüklerin içi göz yaşı ile dolu olck....
Hasret şiirleri dinlyck...
Sensiz doğan şafaklardan nefret edecek....
Karanlıklarda boğulck...
Gözlerinde takılck hayalin....
Aşkın ayak sesleri gelck kalbinden...
Milyonkere kahrolacak.....
Bitsin bitsin bu acı diye yalvaracak....
Rutubet Tutmuş Pişmanlıklar
Çikolatasının erimesine hasret ellerinde
Adımlarının küçüklüğüne gülümsüyor
Perde aralığı kadar gizli sırlarıyla
Ekmeğin kokusuna
Köşesinden kopararak teşekkür ediyor küçük...
Kana kana içiyor toprak yağmuru
Ümitleniyor
Çamurlu tırnaklarını sıkıştırıyor avucunda
Seyrek saçları
Rüzgarı taşıyamıyor daha fazla...
Ölü süzülmelerini izlemekten bıkmış
Belki
Bu yarı çıplak diyarların sonu gelir diye
Süt beyaz köpükten hayaller kuruyor
Üzgün...
Her ıslak toprağın önünde
Kendini filizlenmeye feda etmek için
Eğiyor masum başını...
Bayat bir kırıntısı olmaya çalışırken zamanın
Fark ediyor ki
Yaşamak
Cin çarpmış düşlerin
Belki de tersten okuması
Hayatı...
Nurhan Ulukan
Son Pişmanlık
-yılların avucundan
içtik acıları sessizce
söz kılıçtan keskindi
bu gidişe dur diyemedik
zaman içimizde ateş beslerken
ölümün mührünü çözdük-
yorgun ışık salkımı duvarda
sonsuz hoşgörüye sığınan sığırcıklar
zikzak çiziyor havada
sabrın damarı çatlayınca
kanıyor yıldızlar
-içimizdeki ateş dişi
yüzümüzde kırmızı bir yaprak-
tümceler çatlar ağzımızda
akışını arayan ırmak zehir kusar
ağırlaşır gün be gün yaşam
dargındır doğa
toprak bir damla suya muhtaç
kim buruşturdu güneşi
kime küser bu kuşlar
hala susma hakkını kullanır insan!
yosunların sığındığı denizde birikmiş atıklar
sızar palamardan boşluğa acılar
pupasız ve pruvasız zamanlarda
keder doğuran istiridye çığlık çığlığa
oysa biz umudu
yerde bulduğumuz ekmek gibi
öpüp üç kez alnımıza koymuştuk
bir yanda dilimizde buruk bir tat
bir yanda kanayan hayat…
Pişmanlık.
En çok bugün özledim.
Sormadığın nasılsın sorusu zehir gibi yaktı genzimi.
Korkularımı susturdum bugün,
Kilitler vurdum göğsüme.
’Ben burdayım !’ derdin ya .
En çok burayı bugün aradım.
Yedi kat yerin dibine soktuğun,
Çıkarmaya çalıştıkça Ben’i öldürdğüm burayı.
Anlatmadın ya sevgili orası pişmanlıkmış.
En çok bugün pişmanlıkmış.
Pişmanlık İle İlgili Güzel Şiirler ,
PİŞMANLIK
Derkenar ettin dostum
Kenarda kalayım mı?
Nerede benim postum?
Tozunu alayım mı?
Paylaşmıştık sırları
Geçemedik hırları
Büyüttün kusurları
Ben sende bulayım mı?
Annenin pak sütüsün
Madem niye kötüsün
Kafamdaki ütüsün
Ümitsiz olayım mı?
Niyetimi kullandın
Sandım ki akıllandın
Hırsınla yollandın
Hayale dalayım mı?
Yerindeydi akarın
Önemliymiş çıkarın
Yakışmış başa kar’ın
Kendimi salayım mı?
Bırakmadın kalmadım
Senden murat almadım
Bir şeyini çalmadım
Baharda solayım mı?
Demek ki doğru yolsun
Dediğin gibi olsun
Pişman saçını yolsun
Yerine yolayım mı?
Haydar ASLAN
PİŞMANLIK
Git git hadi onun kollarına...
Sıkı sıkı sarıl....
Seni onsuz bırakmasına izin verme.....
Sen onsuz yapamassın dayanamassın bu acıya....
Ne engel çıkarsa çıksın bırakma koş peşinden ....
Gururunu felan düşünme.....
Aşkta gurur yaparsan kaybedersin...
Ispatla ona sevdiğini elini tut kalbindekileri diline dök anlat ona birer birer...
Eğer yine gitmek isterse brak gitsin...
Demekki aşktan anlamıyor....
Sakın üzülme gittiğine....
Bi gün oda aşkı tattığında işte o zaman anlycktr seni ....
Ve yaptıkların canlancktır gözünde büyük bi kin beslycktr kendine karşı....
Seni bıraktığı için pişman olacaktır....
Ama son pişmanlık neye yarar.....
Seni sensiz yaşamaya başlayacaktır....
Ve bu acıyı kendine yedrmyck...
Rüyalarına girip her gün hatasını yüzüne vuracaksın....
Arkadaşlarına mutluymuş gibi görünüp sahte gülücükler atacak...
Ama o gülücüklerin içi göz yaşı ile dolu olck....
Hasret şiirleri dinlyck...
Sensiz doğan şafaklardan nefret edecek....
Karanlıklarda boğulck...
Gözlerinde takılck hayalin....
Aşkın ayak sesleri gelck kalbinden...
Milyonkere kahrolacak.....
Bitsin bitsin bu acı diye yalvaracak....
Rutubet Tutmuş Pişmanlıklar
Çikolatasının erimesine hasret ellerinde
Adımlarının küçüklüğüne gülümsüyor
Perde aralığı kadar gizli sırlarıyla
Ekmeğin kokusuna
Köşesinden kopararak teşekkür ediyor küçük...
Kana kana içiyor toprak yağmuru
Ümitleniyor
Çamurlu tırnaklarını sıkıştırıyor avucunda
Seyrek saçları
Rüzgarı taşıyamıyor daha fazla...
Ölü süzülmelerini izlemekten bıkmış
Belki
Bu yarı çıplak diyarların sonu gelir diye
Süt beyaz köpükten hayaller kuruyor
Üzgün...
Her ıslak toprağın önünde
Kendini filizlenmeye feda etmek için
Eğiyor masum başını...
Bayat bir kırıntısı olmaya çalışırken zamanın
Fark ediyor ki
Yaşamak
Cin çarpmış düşlerin
Belki de tersten okuması
Hayatı...
Nurhan Ulukan
Son Pişmanlık
-yılların avucundan
içtik acıları sessizce
söz kılıçtan keskindi
bu gidişe dur diyemedik
zaman içimizde ateş beslerken
ölümün mührünü çözdük-
yorgun ışık salkımı duvarda
sonsuz hoşgörüye sığınan sığırcıklar
zikzak çiziyor havada
sabrın damarı çatlayınca
kanıyor yıldızlar
-içimizdeki ateş dişi
yüzümüzde kırmızı bir yaprak-
tümceler çatlar ağzımızda
akışını arayan ırmak zehir kusar
ağırlaşır gün be gün yaşam
dargındır doğa
toprak bir damla suya muhtaç
kim buruşturdu güneşi
kime küser bu kuşlar
hala susma hakkını kullanır insan!
yosunların sığındığı denizde birikmiş atıklar
sızar palamardan boşluğa acılar
pupasız ve pruvasız zamanlarda
keder doğuran istiridye çığlık çığlığa
oysa biz umudu
yerde bulduğumuz ekmek gibi
öpüp üç kez alnımıza koymuştuk
bir yanda dilimizde buruk bir tat
bir yanda kanayan hayat…
Pişmanlık.
En çok bugün özledim.
Sormadığın nasılsın sorusu zehir gibi yaktı genzimi.
Korkularımı susturdum bugün,
Kilitler vurdum göğsüme.
’Ben burdayım !’ derdin ya .
En çok burayı bugün aradım.
Yedi kat yerin dibine soktuğun,
Çıkarmaya çalıştıkça Ben’i öldürdğüm burayı.
Anlatmadın ya sevgili orası pişmanlıkmış.
En çok bugün pişmanlıkmış.