Öyle Çok ki Özlemlerim

Dine · 20 Mar 2010

Yaklaşıyor sonbahar
Ölümün adı dokunuyor dudak uçlarıma
Yeşil bir sis
Karanlığımı bölüyor
Ve bir ses;
“hadi öl!” diyor

Alnıma düşen çizgilerin
Parantez içlerine mahsur kalıyor hayat

Asfalt çizgilerinde kayıplığım artıyor
Sokaklar büyüyor adımlarımda

Gidilmeyen tüm şehirler “sen” oluyor
“ben” yabancı bir çığlık kalıyor düşlerine
Varlığıma bir sıfat biçilmiyor derinlerinde

Dilimden düşen son yalanım!
satır aralarımda bulunmazsın.
Kaç kalan olmanın paydasında yazıyor ki adım?

Verilmiş sözlerden ekşiler dizerken bileklerime
İnandığım tüm sözcükleri
Unutulmuş cümlelerin içine sığdırdı “her kimse”

Şimdi ise
Sularımda yağmalanırken ateş
Devrik bir cümle oluyorum
Yalan-yanlış sevdiğim tüm masallara…