Sponsorlu Bağlantılar
Küçük Kemancı Kitap Özeti,
Küçük Kemancı Kitabının Özeti Kısa Uzun,
Küçük Kemancı Kitap Özeti
Silis-Maria köyü, bütün evleri birbirine benzeyen çok şirin bir köydü. Bu köydeki iki ev vardı ki birbirine hiç benzemiyordu. Bu evlerden biri çok güzel meyve ağaçlarının olduğu bir bahçe içindeydi. Diğerinin ise bahçesi yerine sadece bir tane ahırı vardı. Bahçesi olmayan sadece bir ahırı olan bu evde köyde İtalyan olarak tanınan Travillo ve oğlu yaşıyordu.
Bu baba ve oğul pazar günleri el ele gezip dolaşıp vakit geçiriyorlardı. köyde onları kim görse şaşırıp kalıyordu; çünkü çocuk babasının neredeyse bire bir kopyasıydı. Pazar günleri hava yağmurlu değil ise gezerlerdi. Eğer yağmurlu ise pencere önünde baba oğul yağmuru izlerlerdi. Bazı zamanlarda da babası ağız mızıkasını çıkarıp gün boyu çalardı.
Çocuk hayran hayran babasını dinlerdi. Bazı zamanlarda da tarağının üzerine kağıtlar koyarak şarkılar söylerdi. Babası, her türlü müzik aletini en güzel şekilde çalabilirdi. Çocuk babasının söylediği “Bir göl vardı, Peskiyera’da’’ sözleriyle başlayan şarkıyı çok seviyordu. Baba şarkısını bitirdiğinde oğlunun omzunu sıvazlayıp:
- Aferin enriko çok güzel eşlik ettin diyerek övüyordu. Çocuğa sadece babası Enriko diyordu. Arkadaşları ve çevresindeki diğer insanlar Riko diyorlardı.
Enriko ile babasının ilişkileri oldukça iyiydi, baba oğul imrenilen bir ilişkiler vardı. Bu ilişkileriyle herkese örnek oluyorlardı.
—Aferin Enriko çok güzel söyledin, diyordu. Çocuğu sadece babası Enriko diye çağırıyordu, diğerleri kısaltma olarak Riko diyordu.
Küçük Kemancı Kitabının Özeti Kısa Uzun,
Küçük Kemancı Kitap Özeti
Silis-Maria köyü, bütün evleri birbirine benzeyen çok şirin bir köydü. Bu köydeki iki ev vardı ki birbirine hiç benzemiyordu. Bu evlerden biri çok güzel meyve ağaçlarının olduğu bir bahçe içindeydi. Diğerinin ise bahçesi yerine sadece bir tane ahırı vardı. Bahçesi olmayan sadece bir ahırı olan bu evde köyde İtalyan olarak tanınan Travillo ve oğlu yaşıyordu.
Bu baba ve oğul pazar günleri el ele gezip dolaşıp vakit geçiriyorlardı. köyde onları kim görse şaşırıp kalıyordu; çünkü çocuk babasının neredeyse bire bir kopyasıydı. Pazar günleri hava yağmurlu değil ise gezerlerdi. Eğer yağmurlu ise pencere önünde baba oğul yağmuru izlerlerdi. Bazı zamanlarda da babası ağız mızıkasını çıkarıp gün boyu çalardı.
Çocuk hayran hayran babasını dinlerdi. Bazı zamanlarda da tarağının üzerine kağıtlar koyarak şarkılar söylerdi. Babası, her türlü müzik aletini en güzel şekilde çalabilirdi. Çocuk babasının söylediği “Bir göl vardı, Peskiyera’da’’ sözleriyle başlayan şarkıyı çok seviyordu. Baba şarkısını bitirdiğinde oğlunun omzunu sıvazlayıp:
- Aferin enriko çok güzel eşlik ettin diyerek övüyordu. Çocuğa sadece babası Enriko diyordu. Arkadaşları ve çevresindeki diğer insanlar Riko diyorlardı.
Enriko ile babasının ilişkileri oldukça iyiydi, baba oğul imrenilen bir ilişkiler vardı. Bu ilişkileriyle herkese örnek oluyorlardı.
—Aferin Enriko çok güzel söyledin, diyordu. Çocuğu sadece babası Enriko diye çağırıyordu, diğerleri kısaltma olarak Riko diyordu.