Sponsorlu Bağlantılar
KASIM KUCAK AÇARMIYDI BANA.. YA DA EYLÜL SEVERMİYDİ BENİ....
eylülde sevdiğim başkasıydı...
Ben, aşka ayrılığın mevsimi olarak tabir edilen sonbaharın eylül ayında tutulmuştum. Kasımda aşkın başka olduğuna inanlardan değil(d)im. Başkalaşan aşka inanırım. Tanrı, sürprizleri severmiş. Aralık’a 2 gün kala elime tutuşturduğu hediyenin içinden karşılıksız bir aşk çıktı.
Eylül’de sevdiğim başkaydı, Kasım’da beni seven başka…
İki yüreğin arasına sıkıştırılmış üzerinde kan lekeleri olan aşk parçasıydım. İki bedenin paylaşamadığı tek ruhtum. Eylülle Kasım arasında kalan Ekim'dim. Sonbaharın sararan hüznünü üzerimde taşıdığım gibi bedenimde de aşkı taşıyabilir miydim?
Kasım kucak açar mıydı bana ya da Eylül sever miydi beni ?
Sonbaharda aşkı yaşamak, aşkın son baharını yaşamaktan daha zordu. Ruhumun gelgitleri, kafamda uçuşan hüzün şarkıları, içime akıttığım gözyaşı denizim, ellerimdeki boşluk…
Düşünemiyordum,
Düşüncesizlikler içinde boğulurken bir düş gibi düştü hayatıma. Bunaldığım ve bohem bir hayat yaşadığım günlerde Tanrı’nın bir sürpriziydi belki de… Ellerimdeki boşluğu, elleriyle dolduracak, bakışlarımdaki ürkekliği gözlerini gözlerime değdirerek kapatacak, kalbini kalbimin üstüne koyacaktı belki de… Apar topar girdi siyah beyaz hayatıma, ne olduğunu anlayamadan. Sonra tüm kalbiyle ‘’bir tutam sevgi ve aşk ‘’ dedi. Cevap veremedim, sustum.
Oturup da bugün, bunları dahi neden yazdığımı, ilerde mutluluğun bedenimi sarıp sarmayacağını bilmiyorum. Hayatımdaki ani değişikliklere kendimi hazırlamam gerektiğini düşünüyorum. Dünya döndükçe, her şey değişiyor. Sen, ben, o… Bir tek duygular değişmiyor, onlar hep sabit. Sadece dozunu ayarlayabiliyorsun, azaltıp çoğaltmak senin elinde.
Benim Eylül’e olan sevgim hiç azalmadı, Kasım’a olan sevgimse hiç artmadı.
eylülde sevdiğim başkasıydı...
Ben, aşka ayrılığın mevsimi olarak tabir edilen sonbaharın eylül ayında tutulmuştum. Kasımda aşkın başka olduğuna inanlardan değil(d)im. Başkalaşan aşka inanırım. Tanrı, sürprizleri severmiş. Aralık’a 2 gün kala elime tutuşturduğu hediyenin içinden karşılıksız bir aşk çıktı.
Eylül’de sevdiğim başkaydı, Kasım’da beni seven başka…
İki yüreğin arasına sıkıştırılmış üzerinde kan lekeleri olan aşk parçasıydım. İki bedenin paylaşamadığı tek ruhtum. Eylülle Kasım arasında kalan Ekim'dim. Sonbaharın sararan hüznünü üzerimde taşıdığım gibi bedenimde de aşkı taşıyabilir miydim?
Kasım kucak açar mıydı bana ya da Eylül sever miydi beni ?
Sonbaharda aşkı yaşamak, aşkın son baharını yaşamaktan daha zordu. Ruhumun gelgitleri, kafamda uçuşan hüzün şarkıları, içime akıttığım gözyaşı denizim, ellerimdeki boşluk…
Düşünemiyordum,
Düşüncesizlikler içinde boğulurken bir düş gibi düştü hayatıma. Bunaldığım ve bohem bir hayat yaşadığım günlerde Tanrı’nın bir sürpriziydi belki de… Ellerimdeki boşluğu, elleriyle dolduracak, bakışlarımdaki ürkekliği gözlerini gözlerime değdirerek kapatacak, kalbini kalbimin üstüne koyacaktı belki de… Apar topar girdi siyah beyaz hayatıma, ne olduğunu anlayamadan. Sonra tüm kalbiyle ‘’bir tutam sevgi ve aşk ‘’ dedi. Cevap veremedim, sustum.
Oturup da bugün, bunları dahi neden yazdığımı, ilerde mutluluğun bedenimi sarıp sarmayacağını bilmiyorum. Hayatımdaki ani değişikliklere kendimi hazırlamam gerektiğini düşünüyorum. Dünya döndükçe, her şey değişiyor. Sen, ben, o… Bir tek duygular değişmiyor, onlar hep sabit. Sadece dozunu ayarlayabiliyorsun, azaltıp çoğaltmak senin elinde.
Benim Eylül’e olan sevgim hiç azalmadı, Kasım’a olan sevgimse hiç artmadı.