Sponsorlu Bağlantılar
Karamanla ilgili şiirler
Karaman şiirleri
en güzel Karaman şiirleri
KARAMAN
Karaman’a hasretliğim,
Üzüle üzüle bitmez
Yollar bir ip, dağlar düğüm
Çözüle çözüle bitmez….
Sabah erkekler işine,
Döner akşamın beşine
Güğümler çeşme başına
Dizile dizile bitmez
Biçim biçim fistanları,
Dile gelmez destanları,
Güz gelince bostanları,
Bozula bozula bitmez….
Kalesi tek bir şaheser,
Hatunya dilsizdir, susar,
Mansur Dede, Abbas, Hisar
Gezile gezile bitmez….
Kırmale yolların sonu
Şamkapı’ya bakar yönü,
Kırmale’den öte yanı,
Kazıla kazıla bitmez….
Git, gör İmaret’i aman,
Kimler geçmiş zaman zaman…
Velhasıl şu Karaman,
Yazıla yazıla bitmez….
Bekir Sıtkı ERDOĞAN
Karamanın Koyunu
Oğul sana bir öğüt vereyim, dinle beni,
Ağzını açma sakın,açarsan aç keseni,
En candan bildiklerin tefe koyarlar seni,
Birer birer denedik olgununu toyunu,
Karaman’ın koyunu sonra çıkar oyunu.
El oğlunu bilmezsin, o ne hin oğlu hindir,
Pamuk gibi görünür, granitten çetindir,
Arkandan kuyu kazar, dibi yoktur, derindir,
Açılma el oğluna anlamadan soyunu,
Karaman’ın koyunu sonra çıkar oyunu
Senin aybını arar el oğlu bir iş gibi,
Arkanda dolaşırlar sanki müfettiş gibi,
Bırakırlar ortada seni bir ibiş gibi,
Öğretirler dünyanın körfezini koyunu,
Karaman’ın koyunu sonra çıkar oyunu.
Doğruyu görürsen de ulu orta anlatma,
Bağır, çağır, nara at, fakat sakın taş atma,
Elini uzat amma, boynunu hiç uzatma,
Sana ölçü verirler, uzatırsan boynunu,
Karaman’ın koyunu sonra çıkar oyunu.
Ne tilkiye eğri bak, ne de kurtlarla yarış,
Ne etlisinden bahset, ne sütlüsüne karış,
Ağzını açık korlar sonra senin bir karış,
Nene gerek elin üç keçi, beş koyunu,
Karaman’ın koyunu sonra çıkar oyunu.
Karaman şiirleri
en güzel Karaman şiirleri
KARAMAN
Karaman’a hasretliğim,
Üzüle üzüle bitmez
Yollar bir ip, dağlar düğüm
Çözüle çözüle bitmez….
Sabah erkekler işine,
Döner akşamın beşine
Güğümler çeşme başına
Dizile dizile bitmez
Biçim biçim fistanları,
Dile gelmez destanları,
Güz gelince bostanları,
Bozula bozula bitmez….
Kalesi tek bir şaheser,
Hatunya dilsizdir, susar,
Mansur Dede, Abbas, Hisar
Gezile gezile bitmez….
Kırmale yolların sonu
Şamkapı’ya bakar yönü,
Kırmale’den öte yanı,
Kazıla kazıla bitmez….
Git, gör İmaret’i aman,
Kimler geçmiş zaman zaman…
Velhasıl şu Karaman,
Yazıla yazıla bitmez….
Bekir Sıtkı ERDOĞAN
Karamanın Koyunu
Oğul sana bir öğüt vereyim, dinle beni,
Ağzını açma sakın,açarsan aç keseni,
En candan bildiklerin tefe koyarlar seni,
Birer birer denedik olgununu toyunu,
Karaman’ın koyunu sonra çıkar oyunu.
El oğlunu bilmezsin, o ne hin oğlu hindir,
Pamuk gibi görünür, granitten çetindir,
Arkandan kuyu kazar, dibi yoktur, derindir,
Açılma el oğluna anlamadan soyunu,
Karaman’ın koyunu sonra çıkar oyunu
Senin aybını arar el oğlu bir iş gibi,
Arkanda dolaşırlar sanki müfettiş gibi,
Bırakırlar ortada seni bir ibiş gibi,
Öğretirler dünyanın körfezini koyunu,
Karaman’ın koyunu sonra çıkar oyunu.
Doğruyu görürsen de ulu orta anlatma,
Bağır, çağır, nara at, fakat sakın taş atma,
Elini uzat amma, boynunu hiç uzatma,
Sana ölçü verirler, uzatırsan boynunu,
Karaman’ın koyunu sonra çıkar oyunu.
Ne tilkiye eğri bak, ne de kurtlarla yarış,
Ne etlisinden bahset, ne sütlüsüne karış,
Ağzını açık korlar sonra senin bir karış,
Nene gerek elin üç keçi, beş koyunu,
Karaman’ın koyunu sonra çıkar oyunu.