Balıkesir Ovası ve Özellikleri Hakkında Bilgi

#1
Sponsorlu Bağlantılar
Balıkesir Ovası Özellikleri

Balıkesir Ovası, Marmara Bölgesi’nin gü­ney bölümünde ova. Adım batısındaki Balı­kesir kentinden alan ovanın, genişliği 20 km, uzunluğu 22 km, toplam alanı yaklaşık 450 km2‘dir; denizden yüksekliği 100 m’yi bulur. Batı ve kuzeyde Değirmen, Kalfa, Yeren, Ortaçal ve Karaçal tepeleri, doğuda Simav Çayı vadisi ile bunun gerisinde yükselen Ardıçlıbayır, Sapancı sırtlan ve Kartaltepe, güneyde ise Çataldağ, Yapalaktepe, Yılanlıtepe ve Devealanı Tepesi gibi yükseklikleri 400-600 m arasında değişen tepelerle sınırlanır.
Ova, oluşum bakımından tektonik köken­lidir; daha sonra akarsuların taşıdığı madde­lerle dolarak alüvyonlu bir düzlük haline gelmiştir. Hemen hemen her tarafında Neojen Bölüme (y. 26-2,5 milyon yıl önce) ait tortul kütleler vardır. Bu özellik ovanın Mezozoyik (İkinci) Zamanda (y. 225-65 milyon yıl önce) bir göl ile kaplı olduğunu gösterir. Ayrıca ovanın düzlüğü de, eski bir göl tabanı olduğunu gösterir.



Ovanın kuzeyinde daha çok andezit kayaçlarından oluşan volkanik kütleler yer alır. Bu kütlelerin yamaçları dik ve engebelidir. Bu kesim aynı zamanda çevredeki en yük­sek alandır. Ovanın güneyinde bulunan 250-300 m yüksekliğindeki aşınım yüzeyi, plato niteliği gösterir. Bu plato üstünde yükseklikleri 400-500 m arasında değişen tepeler bulunur. Bunlar, oldukça yeni vol­kan bacalarıdır. Ama aşınma ile yumuşak yerleri süpürülmüş, dayk adı verilen sert bölümleri kalmıştır. Ovanın güneydoğusun­da ise Mezozoyik Zamana ait yeşil kayaçlar- dan oluşan, silis oranı düşük, demir- magnezyum silikatlarca zengin lavlar yay­gındır. Batı ve kuzeybatıda Paleozoyik (Bi­rinci) Zamandan (y. 570-225 milyon yıl önce) kalma kristal yapılı şistlerden oluşmuş eski kütle yer alır.
Balıkesir Ovası birbirinden belirgin yük­selti farkları ile ayrılan eski ve yeni alüvyal dolgularla kaplıdır. Eski alüvyonlar, kuzey­deki Köylüköyü’nün doğusunda, güneydeki Küçükbostancı ile Paşaköy çevresinde, bu­günkü ova tabanından biraz daha yüksek, kum ve çakıllardan oluşmuş dolgu parçalan biçimindedir. Ova tabanı ise Simav Çayı ve kollarının taşıyarak yığdığı çakıl, kum, mil ve killerden oluşan daha yeni alüvyonlarla dolmuştur. Alüvyon katmanının kalınlığı ovanın ortasında 140 m’yi bulurken, kenar­larda ancak 2-3 m kadardır.
Ovanın en önemli akarsuyu, Simav Çayı’ dır. Bu çaya kuzeyden Kazıklı Deresi, batıdan Üzümcü Çayı, güneyden Killi Çayı karışır. Simav Çayı ovanın doğu kıyısını izler, kuzeydoğuda dar ve derin bir boğaz ile Kepsut Ovasına açılır. Ovada step bitkileri yaygındır. İklimin fazla nemli olmaması yaz kuraklığının uzun sürmesi nedeniyle de, ilkbaharda yeşeren otsu bitkiler egemendir. Ama kenarlardaki tepelik alanda makiler, kuzeybatı kesiminde ise kızıl çam ormanları küçük parçalar halinde yayılır. Doğal bitki örtüsünün tahrip edilmiş olduğu birçok yer­de hızlı bir toprak aşınması vardır.
Balıkesir Ovasında en çok tahıl ekilir; baklagiller, tütün, pamuk, şeker pancarı ve sebzeler öteki önemli tarım ürünleridir; doğu ve kuzeydoğu kesimlerinde ise son yıllarda hızla gelişen meyvecilik, özellikle elma yetiştiriciliği göze çarpar.
Balıkesir kenti ovanın batı kesiminde, İzmir-Bursa karayolu üstündedir. Bu yol ile Bandırma-İzmir demiryolu ovanın batı kenarını izler. Kütahya’yı Balıkesir’e bağlayan demiryolu da doğu-batı doğrultusunda ova­nın orta kesiminden geçer.
 
Üst