Sponsorlu Bağlantılar
Bağışladım iyimserliğimi tüketen yılları
Affettim
Azad ettim zihnimin zindanlarından
Unutmaya uçurdum
Unutmama çırptılar kanatlarını
Bağışladım dün kimi yıllarıma gardiyan günleri
Tarihi tarihine ezberimde
Bir acıklı şiir
Yarım bir ezgi gibi
Saydam resimlerini yaktım o günlerin
Soyut nemler taşıyan gözlerimi sildim bir çırpıda
Silinesi fasıllarmış elbet
Yazılıp çöpe atılmış
Sahibini bulması yasaklanmış mektuplar gibi ...
Adımı yazıpda altına karalamışım bir hamlede
Bir solukta ciğerlerime çekmişim dumanaltı odaları
Affettim çarpa çarpa durabildiğim zamanları
Elleri boyalı komik resimleriyle övünen bir çocuk gibi ruhum
Ne gülmekten aşağı kalır yanım
Ne de ağlamak için masum
Kucaklayıp uyuyakaldığım kulağıma çalan şarkıların adı yok
Şikayetçi bir bet kadın
Ve
Büyümekten korkan bir deli adamın aşkı gibi...
Uzaktan imkansız
Yakından sonsuz..!
Affedilesi kimi demler ...
Affedilesi olabilmekte belki
Karşı şeritten izlenen 'ben'ler.
Yahut karşısı aynanın
Farklı bir yüze gülümsemek gibi gülümseyebilmek hiç bir farkı olmayan
Karşında öylece duran
Şakayla karışık hüzünlere tanık kimseye.
Tanıdık pencere buğularına parmağıyla yazdığı hep o aynı iki harfi
Unutur gibi yapması tanıdık.
Tanık ve tanıdık geliyoruz bağışladığımız yıllardan.
Kendimize sımsıkı sarılıp söz vermek için
Bir gün hatalarımıza affedilirlikte getirebilmek için...
Bazı yalanların asıktır suratları oysa
Bir şişe şaraba da tav olunur mutlu olmak uğruna
Görüp görülesi ne varsa hatalarımızın ardında, bir soytarı durur
İşte
Soyu sopu belirsiz karmaşalar yığını, var olmakla ölmek arası!
Affettim
Azad ettim zihnimin zindanlarından
Unutmaya uçurdum
Unutmama çırptılar kanatlarını
Bağışladım dün kimi yıllarıma gardiyan günleri
Tarihi tarihine ezberimde
Bir acıklı şiir
Yarım bir ezgi gibi
Saydam resimlerini yaktım o günlerin
Soyut nemler taşıyan gözlerimi sildim bir çırpıda
Silinesi fasıllarmış elbet
Yazılıp çöpe atılmış
Sahibini bulması yasaklanmış mektuplar gibi ...
Adımı yazıpda altına karalamışım bir hamlede
Bir solukta ciğerlerime çekmişim dumanaltı odaları
Affettim çarpa çarpa durabildiğim zamanları
Elleri boyalı komik resimleriyle övünen bir çocuk gibi ruhum
Ne gülmekten aşağı kalır yanım
Ne de ağlamak için masum
Kucaklayıp uyuyakaldığım kulağıma çalan şarkıların adı yok
Şikayetçi bir bet kadın
Ve
Büyümekten korkan bir deli adamın aşkı gibi...
Uzaktan imkansız
Yakından sonsuz..!
Affedilesi kimi demler ...
Affedilesi olabilmekte belki
Karşı şeritten izlenen 'ben'ler.
Yahut karşısı aynanın
Farklı bir yüze gülümsemek gibi gülümseyebilmek hiç bir farkı olmayan
Karşında öylece duran
Şakayla karışık hüzünlere tanık kimseye.
Tanıdık pencere buğularına parmağıyla yazdığı hep o aynı iki harfi
Unutur gibi yapması tanıdık.
Tanık ve tanıdık geliyoruz bağışladığımız yıllardan.
Kendimize sımsıkı sarılıp söz vermek için
Bir gün hatalarımıza affedilirlikte getirebilmek için...
Bazı yalanların asıktır suratları oysa
Bir şişe şaraba da tav olunur mutlu olmak uğruna
Görüp görülesi ne varsa hatalarımızın ardında, bir soytarı durur
İşte
Soyu sopu belirsiz karmaşalar yığını, var olmakla ölmek arası!